چگونه به افراد مبتلا به اختلال هراس یا آگورافوبیا کمک کنیم؟

آیا می خواهید از دوست یا همسر خود که به اختلال هراس یا آگورافوبیا (Agoraphobia) دچار شده است حمایت و مراقبت نمایید؟ اگر چنین است، مواردی وجود دارد که می توانید برای کمک به آنها انجام دهید. زندگی با فردی که دچار  اختلال هراس یا آگورافوبیا است ممکن است کاری دشوار باشد، اما می توانید برای حمایت از عزیزان خود و کنار آمدن با علائم این مشکل گام های مثبتی بردارید و از نکات زیر برای بهبود این شرایط استفاده نمایید. اگر شما هرگز حملات پانیک مکرر نداشته اید، درک مشکلاتی که فرد تحت مراقبت شما در حال گذر از آن است دشوار است. برای اینکه یک فرد پشتیبان خوب باشید، لازم است که پیچیدگی های متعدد اختلال هراس و آگورافوبیا را به خوبی بشناسید.
ترسی که فرد مبتلا به آگورافوبیا تجربه می کند تنها یک حالت عصبی یا اضطرابی نیست بلکه این مشکل بخشی از یک فرایند بیولوژیکی و روانی است که بسیار فراتر از این محدوده است و اغلب زندگی فرد مبتلا را تغییر می دهد.

بهتر است به عنوان پرستار و پشتبان فرد بیمار تا می توانید در مورد این شرایط یاد بگیرید. می توانید اطلاعات را از وب سایت های معتبر، کتابهای آموزشی و خودیاری و بروشورهایی آموزشی جمع آوری کنید. افزایش دانش شما می تواند به بهبود ارتباط شما با فرد بیمار کمک کند.

در کمک به افراد مبتلا به اختلال هراس یا آگورافوبیا، به دقت و حمایت احتیاج دارند. با ایجاد محیطی امن و درک شدن، می‌توان آنها را یاری کرد. شناختن مراحل تدریجی اعتماد به نفس و تجربه اماکن ترسناک می‌تواند مؤثر باشد. همچنین، استفاده از تکنیک‌های تنفس و آرامش به آنها کمک می‌کند تا در مواجهه با واقعیت‌های ترسناک، کنترل را حفظ کنند. افراد را به درخواست حرکت کمی از محیط‌های ترسناک تشویق کنید و از تشویق مثبت استفاده کنید. به دلیل حساسیت آنها، احترام به مراز و حدودشان ضروری است.

حمایت از فرد مبتلا به آگروفوبیا

برای اینکه یک فرد پشتیبان خوب برای این بیماران باشید ، فرد مبتلا به وحشت و هراس باید بتواند با شما احساس نزدیکی داشته باشد.
فرد بیمار باید اطمینان داشته باشند که شما بدون قضاوت محدودیت های او را برآورده خواهید کرد. اگر با فرد بیمار در محیطی هستید که ممکن است واکنش ترس را در او برانگیزد ، بهتر است فرد بیمار بداند که شما می توانید او را درک کنید و بدون هیچ سوالی به او کمک می کنید.

اجازه دهید فرد بیمار به محض آماده شدن برای صحبت در مورد وضعیت خود به شما مراجعه کند. سعی کنید در لحظات به حرف های او گوش دهید تا پیشرفت یا بهبود علائم ، مشکلات و شکست های خود را با شما به اشتراک بگذارند.

گاهی اوقات ممکن است برای پرستار مشکل باشد که با تجربه فرد بیمار در مورد اختلال هراس ارتباط برقرار کنید ، اما همیشه می توانید با حمایت از بیمار و با ایجاد اعتماد به نفس و حمایت از بهبودی بیمار ، شانه ای برای تکیه بر آنها باشید.

استقلال فرد مبتلا به آگروفوبیا را حفظ کنید

ممکن است احساس کنید که در حال انجام کار درستی هستید که به فرد تحت مراقبت خود مستقیما بگویید که بهتر است بر ترس خود غلبه کند. اما با این به احتمال زیاد احساس اضطراب ، شرم و خجالت را او بدتر می کنید و این رفتار منجر به پنهان کاری علائم در فرد بیمار می گردد و قطعا مانع بهبود او می شود.

بیشتر بخوانید: کاهش اختلال اضطرابی در افراد

لازم است بدانید که گزینه های درمانی زیادی برای درمان اختلال هراس و آگروفیوبیا وجود دارد. هیچ روش درمانی فردی وجود ندارد که برای همه و همیشه مناسب باشد . برای درمان ممکن است استفاده از دارو ، خودیاری یا حتی ترکیبی از این گزینه ها را برای بیمار تجویز نمایند .
اجازه دهید که فرد بیمار در مورد بیماری خود تصمیم بگیرد و بدانید که او برای غلبه بر علائم خود اقدامات لازم را انجام خواهد داد.

تصور نکنید که بیمار آگروفوبیا بی ثبات و بی برنامه است!

درک این موضوع که چرا فرد مبتلا به آگورافوبیا ممکن است یک روز بتواندکاری را انجام دهد ، اما روز بعد ،از انجام آن ناتوان باشد ، سخت است

فرد بیمار ممکن است چندین بار به یک رستوران برود ، سپس بعد از مدتی شروع به اجتناب از رفتن به آن رستوران کند و مجددا پس از گذر از مدت زمانی این فعالیت را از سر بگیرد. یا ، ممکن است برخی روزها بتواند به مقصد نقاط خاصی رانندگی کند ، اما برخی روزها نتواند این کار را انجام دهد .

این بی ثباتی نیست. این رفتارها متداول است زیرا اساس ترس در واقع رستوران یا سایر فعالیت های ترسناک نیست. ترس و اجتناب از خود ترس ناشی می شود.

به عبارت دیگر ، فرد تحت مراقبت شما در واقع از علائم ترسناک حمله پانیک خود می ترسد. این علائم به دلیل تأثیرات بیولوژیکی ، روانی و محیطی ممکن است از روزی به روز دیگر یا حتی از صبح تا شب متفاوت باشد.

آیا هراس منجر به آگورافوبیا می شود؟

تصور نکنید که فرد تحت مراقبت شما فردی ضعیف و ناتوان است . زندگی در دنیایی که سرشار از عوامل ترس آور و نگران کننده است برای فردی که با این بیماری درگیر است کار آسان نیست.
هر بار که فرد مبتلا به آگورافوبیا از منطقه امن خود عبور می کند ، قدرت فوق العاده ای را به شما نشان می دهد. با اظهارنظر در مورد قدرت او ، حتی زمانی که کوچکترین قدم ها را در جهت بهبودی خود برداشته است او را دلگرم نمایید .

تفاوت بین اضطراب اجتماعی و آگرافوبیا چیست؟

تفاوت بین اضطراب اجتماعی و آگرافوبیا در این است که فرد مبتلا به آگورافوبیا از حملات اضطرابی یا از دست دادن کنترل در موقعیت های خاص می ترسد ، در حالی که فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی نگران قضاوت شدن یا احساس خجالت در موقعیت های اجتماعی مختلف است. اضطراب اجتماعی و آگرافوبیا، دو وضعیت مختلف در رفتار هستند. اضطراب اجتماعی نگرانی شدید در مواقع اجتماعی از جمله صحبت کردن در جمع یا تعامل با افراد ناشناخته است. اما آگرافوبیا، ترس بیش از حد از مکان‌های خاص یا محیط‌های مشخص را توصیف می‌کند. در واقع، این دو به اندازه‌ی دیگری تفاوت دارند. اضطراب اجتماعی بیشتر در روابط اجتماعی پدید می‌آید، در حالی که آگرافوبیا تمرکزش بر ترس از مکان‌ها یا وضعیت‌های خاص است.

مرکز پرستاری سفیر آرامش با داشتن مجوز رسمی از وزارت بهداشت و سال ها تجربه در امر ارائه خدمات مراقبت و پرستاری در منزل آمادگی دارد با کادری مجرب و متخصص به صورت شبانه روزی در خدمت همشهریان گرامی باشد.
کادر مجرب این مرکز در قالب پرستار سالمند ، پرستار بیمار و پرستار کودک همواره با در نظر گرفتن آخرین استانداردهای خدمات مراقبتی و پرستاری به ارائه خدمت پرداخته و آسایش و امنیت عزیزان شما را اولویت اصلی خویش قرار داده است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر تنها کافی است که با کارشناسان این مرکز تماس حاصل نموده و مشاوره رایگان دریافت نمایید.