اسکیزوفرنی در کودکان یک اختلال روانی است که منجر به تفسیر غیرطبیعی افراد از واقعیت میشود. این بیماری با طیفی از مشکلات شناختی، احساسی و رفتاری همراه است که عملکرد صحیح کودک را مختل میکند. اسکیزوفرنی زودهنگام و معمولاً بین سنین 13 تا 18 سالگی ظاهر میشود، اما در برخی موارد ممکن است حتی قبل از 13 سالگی نیز بروز کند.
با اینکه زمان شروع بیماری میتواند متفاوت باشد، اسکیزوفرنی در کودکان شباهتهای زیادی با نوع بزرگسالی آن دارد. با این حال، برخی علائم ممکن است بین کودکان و بزرگسالان متفاوت باشد. به علاوه، در طولانیمدت نشانههای این بیماری میتواند در افرادی که زودتر دچار آن میشوند، شدت بیشتری پیدا کند. کمک گرفتن از پرستار کودک در خانه میتواند در مدیریت و کنترل این بیماری برای کودک و خانواده کمک شایانی باشد.
اسکیزوفرنی در کودکان چیست؟
اسکیزوفرنی دوران کودکی یک اختلال روانپزشکی بسیار نادر و پیچیده است که پیش از ۱۳ سالگی شروع میشود. این وضعیت به شدت بر سلامت روان کودک و نحوه درک او از دنیای اطرافش تاثیر میگذارد. علائم این بیماری شامل روانپریشی و مشکلات حرکتی و شناختی است که توانایی تفکر، حافظه، حواس و رفتار کودک را تحت تاثیر قرار میدهد.
در نتیجه، کودک ممکن است در عملکرد روزانه خود با چالشهای جدی روبرو شود. عدم درمان اسکیزوفرنی در کودکان میتواند به طور جدی روابط کودک با خانواده، دوستان، همکلاسیها و معلمان را تحت تأثیر قرار داده و توانایی او در سازماندهی افکارش را مختل کند. کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است به نحوی رفتار کنند که خود یا دیگران را در معرض خطر قرار دهند و همچنین احتمال بیشتری برای ابتلا به سایر بیماریها یا آسیبهای جسمی داشته باشند.
احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی در کودکانی که در خانوادهای با سابقه این بیماری به دنیا آمدهاند، بیشتر است. برای مثال، اگر یک خواهر یا برادر به اسکیزوفرنی مبتلا باشد، احتمال ابتلا به این اختلال در دیگر اعضای خانواده به ۷ تا ۸ درصد میرسد. همچنین، اگر والدین کودک به اسکیزوفرنی دچار باشند، احتمال ابتلا به این اختلال در کودک به ۱۰ درصد افزایش مییابد. با توجه به این که وجود چندین عضو خانواده با این بیماری میتواند خطر ابتلا را بیشتر کند، توجه به سابقه خانوادگی و ارزیابیهای اولیه برای مدیریت بهتر این اختلال اهمیت زیادی دارد.
به نقل از وبسایت clevelandclinic :
اسکیزوفرنی کودکان یک اختلال روانی نادر و شدید است که قبل از ۱۳ سالگی آغاز میشود. علائم آن شامل توهمات، هذیانها، گفتار و حرکات ناهماهنگ، و کاهش انگیزه و توانایی در بیان احساسات است. این بیماری باعث اختلالات جدی در زندگی روزمره کودک میشود و اغلب باعث ایجاد مشکلات در حافظه، تفکر، و روابط اجتماعی او میگردد. اسکیزوفرنی در کودکان با عواملی مانند وراثت، مشکلات رشدی قبل از تولد، و عدم تعادل شیمیایی در مغز مرتبط است. درمان شامل داروها، مشاوره، و حمایت خانواده است، اگرچه ممکن است برخی داروها عوارض جانبی جدی داشته باشند.
بیماری اسکیزوفرنی زودرس چیست؟
مطالعات نشان میدهند که اسکیزوفرنی زودرس زمانی رخ میدهد که علائم این اختلال در سنین ۱۳ تا ۱۸ سالگی آغاز میشود. با این حال، اسکیزوفرنی با شروع بسیار زودهنگام به حالتی اطلاق میشود که علائم آن قبل از سن ۱۳ سالگی ظاهر میشود.
در یک مطالعه موردی، محققان به بررسی کودکی پرداختند که از سن ۳ ماهگی تجربههای ادراکی غیرعادی را گزارش کرده بود. این یافتهها نشان میدهند که علائم هشداردهنده اسکیزوفرنی زودرس در کودکان سن مدرسه میتواند شامل موارد زیر باشد:
- توهم شنوایی
- حساسیت شدید به صدا و نور
- گفتگو با خود
- توهمات بصری
علائم اسکیزوفرنی در کودکان
بروز علائم اسکیزوفرنی دوران کودکی پیش از ۱۲ سالگی بسیار نادر است. افرادی که ممکن است در بزرگسالی به اختلالات روانی، از جمله اسکیزوفرنی مبتلا شوند، ممکن است علائم اولیه هشدار دهنده این اختلال را در دوران بلوغ یا اوایل بزرگسالی تجربه کنند. این مرحله که با نشانههای اولیه روانپریشی همراه است، “پرودروم” نامیده میشود.
در این دوره، تجربههایی مانند شنیدن یا دیدن چیزهایی که واقعاً وجود ندارند (توهم)، برای کودکان گیجکننده و ترسناک است. شناخت این علائم هشداردهنده اولیه و ارائه حمایتهای مناسب اهمیت ویژهای دارد. پرستار کودک با مراقبتهای حرفهای خود میتواند از وقوع خطرات احتمالی ناشی از توهمها و هذیانها جلوگیری کند.
علائم اسکیزوفرنی در کودکان معمولا به تدریج و به مرور زمان بروز مییابد که میتواند برای کودک بسیار ترسناک و اضطرابآور باشد. برای والدین و مراقبان، این علائم ممکن است شبیه به مشکلات اضطرابی به نظر برسد. به عنوان مثال، کودک ممکن است به دلیل توهمات یا اختلالات حسی احساس ترس کند و این وضعیت میتواند به طور قابل توجهی بر او تأثیر بگذارد.
علاوه بر این، کودک ممکن است با مشکلاتی در حفظ توجه، تحریکپذیری و اختلالات خواب روبرو شود که ممکن است به نظر برسد که او دچار سرکشی شده است. والدین و مراقبان میتوانند با درک دقیق وضعیت کودک و واکنش به شیوهای حمایتی و سازنده، به او کمک کنند. مهم است که به علائم کودک توجه کنند و با استفاده از روشهای مثبت و مشاوره با متخصصان سلامت روان، به مدیریت و کنترل وضعیت او کمک نمایند. به طور کلی علائم مهم اولیه و پیشرفته اسکیزوفرنی در کودکان را میتوان موارد زیر دانست:
علائم اولیه اسکیزوفرنی در کودکان
علائم اولیه اسکیزوفرنی در کودکان شامل موارد زیر هستند:
- مشکلات در تفکر و استدلال منطقی
- بیان نظرات و صحبتهای غیرعادی
- ناتوانی در تمایز بین واقعیت و خیال
- فاصله گرفتن از دوستان و خانواده
- مشکلات خواب
- کاهش انگیزه، مانند افت تحصیلی
- عدم توجه به بهداشت شخصی
- انجام رفتارهای عجیب و غیرمعمول
- بروز پرخاشگری و رفتارهای خشونتآمیز
- تمایل به مصرف نیکوتین یا مواد مخدر
- تحریکپذیری و افسردگی
- اختلال در بیان و ابراز احساسات
- تجربه اضطراب و ترسهای غیرمنطقی
- مشکوک بودن به اطرافیان و بروز بیاعتمادی
علائم پیشرفته اسکیزوفرنی کودکان
با پیشرفت اسکیزوفرنی در کودکان و افزایش سن آنها، علائم بیماری به شکل بارزتری نمایان میشود. برخی از نشانههای پیشرفته اسکیزوفرنی در کودکان عبارتند از:
- هذیان از علائم اسکیزوفرنی بچه: هذیان به معنای باور به موارد غیرواقعی است. کودکی که به اسکیزوفرنی مبتلاست، ممکن است معتقد باشد تحت آزار و شکنجه قرار دارد یا فکر کند که افکار یا پیامهایی از سوی منبعی ناشناس به او الهام میشوند. گاهی اوقات او تصور میکند که تواناییهای خارقالعادهای دارد یا شخصی مشهور است. همچنین، کودک ممکن است فکر کند که کسی به او علاقهمند است یا اتفاق بدی در انتظارش است.
- توهم: کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است تجربه شنیدن صداهای غیرواقعی یا دیدن چیزهایی که وجود ندارند را داشته باشند. از میان انواع توهمها، شنیدن صداهای غیرواقعی رایجتر است و یکی از مهمترین نشانههای بیماری به شمار میرود.
- آشفتگی فکری بر اثر بیماری اسکیزوفرنی در کودکان: کودک ممکن است در پاسخ به سوالات، جوابهای بیربط بدهد یا در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل شود. این آشفتگی در بیان، نشانهای از اختلال عمیق در فرآیندهای فکری کودک است.
- رفتار حرکتی غیرعادی و آشفته: کودک مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است رفتارهای حرکتی غیرقابل پیشبینی و غیرعادی از خود نشان دهد. بیقراری مداوم و انجام حرکات بیشازحد نیز از علائم بارز این بیماری در کودکان است.
- سایر نشانههای منفی: اسکیزوفرنی با بروز تغییرات محسوسی در رفتار کودک همراه است، مانند بیتوجهی به بهداشت فردی یا ناتوانی در نشان دادن احساسات. برای مثال، کودک ممکن است حالت چهرهاش تغییر نکند، تماس چشمی با دیگران برقرار نکند یا در حالت سر و بدن خود تغییری ندهد. همچنین، صحبت کردن با صدای یکنواخت از دیگر نشانههای منفی این اختلال است. کودک مبتلا به اسکیزوفرنی معمولاً از دیگران کنارهگیری میکند و تمایلی به بازی یا فعالیتهای تفریحی ندارد.
علت بروز اسکیزوفرنی در کودکان
علت دقیق اسکیزوفرنی دوران کودکی هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما احتمال میرود که مشابه با اسکیزوفرنی بزرگسالان ایجاد شود. همچنان روشن نیست که چرا برخی افراد در اوایل زندگی دچار این بیماری میشوند و برخی دیگر نه.
اسکیزوفرنی در کودکان، مانند دیگر انواع آن به عنوان یک اختلال مغزی شناخته میشود. به نظر میرسد که ژنتیک و محیط هر دو در بروز این بیماری نقش دارند. یکی از عوامل احتمالی میتواند مشکلات در مواد شیمیایی طبیعی مغز باشد که انتقالدهندههای عصبی نامیده میشوند و ممکن است در اسکیزوفرنی کودکان نقش داشته باشند. مطالعات تصویربرداری نیز تفاوتهایی در ساختار مغز افراد مبتلا به اسکیزوفرنی نشان دادهاند، اما هنوز اهمیت این تغییرات به طور کامل مشخص نشده است.
ژنتیک علت ابتلا کودکان به اسکیزوفرنی
گفتیم که علت دقیق اسکیزوفرنی هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما تصور میشود که عدم تعادل شیمیایی در مغز به عنوان یک عامل ارثی در بروز این بیماری نقش داشته باشد. با این حال، به احتمال زیاد، ترکیبی از عوامل ژنتیکی، رفتاری و محیطی در توسعه اسکیزوفرنی دخیل هستند. اسکیزوفرنی به عنوان یک بیماری چند عاملی در نظر گرفته میشود که به معنای دخالت عوامل مختلف در بروز آن است.
استرسهای محیطی در دوران بارداری و ابتلا به مریضی اسکیزوفرنی در بچه ها
اگرچه دادهها در این زمینه قطعی نیستند، برخی از متخصصان معتقدند که اسکیزوفرنی کودکان ممکن است با عوامل محیطی که در دوران بارداری مادر تأثیرگذارند، مرتبط باشد. این عوامل شامل موارد زیر میشوند:
- مصرف مواد مخدر یا الکل توسط مادر
- قرار گرفتن در معرض مواد هورمونی یا شیمیایی خاص
- مواجهه با برخی ویروسها یا عفونتها
- تجربه استرس شدید
- وضعیت تغذیهای نامناسب مادر
عوامل خطر زا در اسکیزوفرنی کودکان
با وجود اینکه علت دقیق اسکیزوفرنی در کودکان هنوز ناشناخته است، شواهد نشان میدهند که عوامل مختلفی میتوانند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند یا آن را تحریک کنند. این عوامل عبارتند از:
- داشتن سابقه خانوادگی از این اختلال
- قرار گرفتن در معرض ویروسها، سموم، یا سوءتغذیه در دوران بارداری
- واکنشهای غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن، از جمله التهابهای مزمن یا بیماریهای خودایمنی
- سن بالای پدر هنگام تولد کودک
- مصرف مواد روانگردان در دوران نوجوانی
به طور کلی، نشانههای اسکیزوفرنی در اواخر دوران نوجوانی تا اوایل دهه ۳۰ سالگی ظاهر میشود. تشخیص این بیماری در کودکان نادر است و اسکیزوفرنی در سنین زیر ۱۷ سال به طور خاص کمتر مشاهده میشود. نوع بسیار زودرس این بیماری، که در کودکان زیر ۱۳ سال بروز میکند، حتی نادرتر است و اگر به موقع درمان نشود می تواند این موضوع باعث شود تا فرد در آینده اقدام به کودک آزاری نیز کند.
درمان اسکیزوفرنی در کودکان
اسکیزوفرنی در کودکی نیازمند درمان مادامالعمر است، حتی اگر به نظر برسد که علائم کاهش یافته یا ناپدید شدهاند. تیم درمانی برای این کودکان معمولاً شامل روانشناس، روانپزشک، داروساز، پرستار و اعضای خانواده است. موفقیت درمان و مدیریت بیماری به هماهنگی و همکاری کامل بین اعضای این تیم بستگی دارد. درمان اسکیزوفرنی در کودکان مشابه بزرگسالان است، اما ممکن است روشها و داروهای تجویز شده تفاوتهایی داشته باشد. روشهای درمان اسکیزوفرنی در کودکی شامل موارد زیر هستند:
درمان اسکیزوفرنی در بچه ها با دارودرمانی
پزشک بر اساس نشانهها و شدت بیماری، ممکن است یک یا چند داروی ضد روانپریشی برای کودک تجویز کند. این داروها میتوانند به کنترل توهمات دیداری و شنیداری کمک کنند. با این حال، مصرف داروها میتواند عوارض جانبی داشته باشد، بنابراین اطلاعات کامل درباره مصرف آنها باید به والدین ارائه شود. هدف از استفاده از داروهای ضد روانپریشی، مدیریت مؤثر علائم با کمترین دوز ممکن است. در برخی موارد، ممکن است داروهای اضافی مانند ضد افسردگی یا ضد اضطراب نیز برای کمک به کنترل علائم تجویز شوند.
داروهای ضد روانپریشی نسل اول در مدیریت توهمات و هذیانها در کودکان مؤثر هستند. داروهایی مانند پرفنازین و تیوتیکسن نمونههایی از این نسل هستند که ممکن است برای اسکیزوفرنی در کودکان زیر ۱۲ سال تجویز شوند. با این حال، استفاده از این داروها ممکن است با عوارض جانبی جدی مانند دیسکینزی همراه باشد.
داروهای ضد روانپریشی نسل دوم به عنوان گزینههای جایگزین معرفی شدهاند که به طور کلی عوارض جانبی کمتری نسبت به نسل اول دارند. با این حال، در برخی از کودکان ممکن است باعث افزایش وزن، افزایش قند خون، بالا رفتن سطح کلسترول و افزایش خطر بیماریهای قلبی شوند.
تمام داروهای ضد روانپریشی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند که برخی از آنها میتوانند تهدیدکننده زندگی باشند. این عوارض در کودکان و نوجوانان ممکن است با بزرگسالان متفاوت باشد و در بعضی موارد حتی شدیدتر از آنها باشد. همچنین، کودکان کم سن ممکن است نتوانند به درستی احساسات و علائم ناشی از مصرف داروها را بیان کنند. از این رو، ضروری است که خانوادهها به دقت تغییرات رفتاری و علائم شدید در کودکان را زیر نظر داشته و از آنها آگاه باشند. در مواردی که عوارض داروها بروز کند، ممکن است تغییر دوز یا جایگزینی دارو با گزینههای دیگر کمککننده باشد. در این زمینه، مشورت با پزشک معالج بسیار مهم است.
درمان اسکیزوفرنی کودکان با رواندرمانی
پزشکان و متخصصان سلامت روان به کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی کمک میکنند تا مهارتهای لازم برای مدیریت علائم بیماری را بیاموزند. یکی از روشهای مؤثر در این مسیر، شرکت در جلسات خانوادهدرمانی و گروهدرمانی حمایتی است که میتواند به کودکان، والدین و سایر اعضای خانواده کمک کند تا درک بهتری از بیماری به دست آورند و روشهای مناسب برای مواجهه با موقعیتهای استرسزا را یاد بگیرند.
انواع مختلف رواندرمانی، از جمله مشاوره با متخصصین، میتواند به کودک کمک کند تا راهکارهای مقابله با استرس و چالشهای زندگی روزمره را بیاموزد. همچنین، حضور و همکاری فعال اعضای خانواده در روند درمان اسکیزوفرنی در کودکان میتواند به پیشرفت درمان و بهبود وضعیت کودک کمک کند. خانوادهدرمانی به بهبود ارتباطات بین اعضای خانواده و بیمار کمک کرده و به حل مشکلات موجود کمک میکند.
آموزش برخی مهارتهای لازم برای زندگی برای درمان علائم اولیه اسکیزوفرنی
کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی میتوانند از طریق شرکت در کلاسها و دورههای ویژه، مهارتهای اجتماعی و تواناییهای مربوط به انجام وظایف روزانه را یاد بگیرند. این دورهها شامل آموزش روشهای مقابله با چالشهای محیط مدرسه، کار و دیگر زمینههای زندگی است. به دلیل مشکلاتی که این کودکان معمولاً در روابط اجتماعی و تحصیلی دارند، آموزش مهارتهای اجتماعی و تحصیلی نقشی حیاتی در درمان اسکیزوفرنی دوران کودکی دارد.
علاوه بر این، توانبخشی حرفهای به این کودکان کمک میکند تا تواناییهایی را که به دلیل بیماری قادر به انجام آنها نبودند، بهبود بخشند و مهارتهای لازم برای انجام فعالیتهای روزمره و حرفهای را کسب کنند. این فرآیند به آنها امکان میدهد تا با چالشهای زندگی به شیوهای مؤثرتر روبرو شوند و استقلال بیشتری پیدا کنند.
بستری شدن در بیمارستان برای درمان اسکیزوفرنی کودک
در مواقعی که کودکان با علائم شدید اسکیزوفرنی مواجه میشوند، بستری شدن در بیمارستان ممکن است به عنوان راهکاری مؤثر برای کنترل وضعیت توسط پزشکان پیشنهاد شود. این اقدام به ویژه زمانی ضروری است که علائم بیماری به حدی شدید باشند که نیاز به نظارت و درمان فوری داشته باشند.
گزینههای دیگری همچون بستری شدن کوتاهمدت یا مراقبت در منزل نیز وجود دارند که ممکن است در شرایط خاص به کودکان کمک کند. با این حال، چنین شرایطی به ندرت برای کودکان پیش میآید و والدین باید آماده باشند تا در صورت توصیه پزشک، همکاریهای لازم را انجام دهند. این همکاریها در دورههای بحرانی و زمانی که علائم به شدت بروز میکنند، بسیار حیاتی است.
بستری شدن در بیمارستان میتواند اطمینان خاطر را برای والدین به همراه داشته باشد، زیرا کودک در محیطی ایمن و تحت نظارت قرار دارد که از جنبههای تغذیه، خواب و بهداشت به خوبی مراقبت میشود. در برخی موارد، این اقدام ممکن است امنترین و مؤثرترین راه برای کنترل سریع و مؤثر علائم بیماری باشد.
عوارض اسکیزوفرنی در کودکان
اگر کودکی که به اسکیزوفرنی مبتلا است، نتواند از خدمات درمانی مناسب بهرهمند شود، ممکن است در سنین بالاتر با مشکلات و اختلالات متعددی روبهرو شود. این مشکلات میتوانند شامل بروز سایر اختلالات روانی، خودآزاری، اختلال نافرمانی در کودکان، خودکشی و سوء مصرف الکل و مواد مخدر باشند. همچنین، مشکلاتی مانند درگیری با خانواده و دوستان، انزوا و گوشهگیری و مشکلات یادگیری و تحصیلی نیز ممکن است به عنوان عوارض اسکیزوفرنی کنترل نشده در کودکی ظهور کنند.
اختلالات اضطرابی، وسواس فکری، هراس، افسردگی و پرخاشگری نیز میتوانند به عنوان اختلالات روانی دیگری که عدم درمان اسکیزوفرنی در کودکان ایجاد میکند، بروز کنند. با این حال، اگر اسکیزوفرنی در مراحل اولیه شناسایی و کنترل شود، کودک میتواند زندگیای نسبتا طبیعی و مشابه با سایر کودکان داشته باشد. البته، برای موفقیت در این زمینه، لازم است که فرد به صورت مداوم تحت نظر پزشک قرار داشته و علائم بیماری را به دقت مدیریت کند. هرچند اسکیزوفرنی کودکان درمان قطعی ندارد، با کنترل مناسب شرایط بیماری، این کودکان میتوانند در مدرسه و جامعه موفق باشند و شرایط مناسبی را در بزرگسالی، کار و زندگی خود تجربه کنند.
در این مقاله از سفیر آرامش درباره اسکیزوفرنی در دوران کودکی صحبت کردیم. اسکیزوفرنی در کودکان، اختلالی نادر و پیچیده است که میتواند قبل از سن ۱۳ سالگی آغاز شود. این بیماری شامل مشکلاتی در تفکر، احساسات و رفتار است و ممکن است با علائمی چون توهم، هذیان و اختلالات حرکتی و فکری همراه باشد. در کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی، نشانههای هشداردهنده شامل توهمات شنوایی و بصری، حساسیت شدید به صدا و نور و رفتارهای غیرعادی مانند صحبت کردن مکرر با خود هستند.
تشخیص و درمان زودهنگام این بیماری اهمیت زیادی دارد، زیرا عدم درمان مناسب میتواند منجر به مشکلات جدی در سنین بالاتر مانند اختلالات روانی دیگر، خودآزاری، سوء مصرف مواد و مشکلات اجتماعی و تحصیلی شود. درمان اسکیزوفرنی کودکان شامل دارو درمانی و رواندرمانی است که با هدف مدیریت مؤثر علائم و بهبود کیفیت زندگی کودک صورت میگیرد. حمایت خانواده و آموزش مهارتهای اجتماعی و تحصیلی نیز بخشی از روند درمان است. با شناسایی و کنترل زودهنگام بیماری، کودکان مبتلا میتوانند به یک زندگی موفق و طبیعی دست یابند و در جامعه و مدرسه عملکرد خوبی داشته باشند.
سوالات متداول
اسکیزوفرنی در کودکان چه علائمی دارد؟
علائم اسکیزوفرنی کودکان شامل توهمات شنوایی (شنیدن صداهایی که وجود ندارند)، توهمات بصری (دیدن چیزهایی که وجود ندارند)، حساسیت شدید به صدا و نور و رفتارهای غیرعادی مانند صحبت کردن مکرر با خود است. همچنین ممکن است کودک دچار آشفتگی فکری، بیتوجهی به بهداشت شخصی و انزوا از محیط اطراف شود.
آیا درمانی برای اسکیزوفرنی کودکان وجود دارد؟
بله، درمان اسکیزوفرنی در کودکان شامل دارو درمانی و رواندرمانی است. داروهای ضد روانپریشی به کنترل علائم کمک میکنند، در حالی که رواندرمانی به کودک در مدیریت استرس و بهبود مهارتهای اجتماعی و تحصیلی کمک میکند. خانوادهدرمانی نیز میتواند در بهبود ارتباطات خانوادگی و حمایت از کودک مؤثر باشد.
چه عواملی ممکن است باعث بروز اسکیزوفرنی در کودکان شوند؟
علت دقیق اسکیزوفرنی هنوز مشخص نیست، اما عوامل ژنتیکی، محیطی و شیمیایی در مغز ممکن است نقش داشته باشند. عوامل محیطی مانند استرسهای دوران بارداری، سوء مصرف مواد و مشکلات تغذیهای نیز ممکن است در بروز بیماری تأثیرگذار باشند.
مهمترین علامت اسکیزوفرنی در کودکان چیست؟
افسردگی، گوشه گیری، عدم توجه به ظاهر خود، پرخوابی یا بی خوابی و خیره شدن به یک نقطه از اصلی ترین و مهم ترین نشانه های اسکیزوفرنی در بچه ها می باشد.