وسعت استفاده از شبکه های اجتماعی توسط کودکان بر کسی پوشیده نیست. اغلب کودکان و نوجوانان امروزه صفحه های شخصی خود را در پیج های اینستاگرام و فیس بوک و سایر شبکه های مجازی دارند. در این مقاله از مرکز پرستاری سفیر آرامش شبکه های اجتماعی و تاثیر آن بر کودکان و نقش والدین را به طور کامل بررسی می‌کنیم.
مطالعاتی در زمینه ارتباط افسردگی با استفاده از شبکه‌های مجازی انجام شده است ارتباط مستقیم و محکمی بین این دو را گزارش کرده‌اند.
براساس یافته‌های موجود کودکان و نوجوانانی که از شبکه های اجتماعی استفاده می کنند 13 تا 66 درصد بیش از سایرین به افسردگی مبتلا می شوند.
این نتایج به این معنی نیستند که اینستاگرام و فیسبوک علت اصلی افسردگی هستند بلکه حاکی از تاثیر نامطلوب ان بر سلامت روان جوانان و نوجوانان است.
همچنین بخوانید: بیش فعالی: دانستنی هایی که والدین و پرستار کودک بیش فعال باید بداند
تلفن های هوشمند از سال 2007 به جهان عرضه شدند و تا سال 2015 بیش از 92 درصد جوانان و نوجوانان دارای گوشی هوشمند بوند. و مطالعاتی که فاصله ی بین این سالها را بررسی کرده است نشان داد که افسردگی و خود کشی با میزان قابل توجهی افزایش داشته است. همچنین گزارش ها نشان می داد که افراد بیشتری به دنبال درمان و راه حل هایی برای درمان افسردگی هستند.
از جمله تفاوت هایی که شبکه های مجازی ایجاد نسبت به نسل های گذشته ایجاد کرده است عدم تعامل حضوری نوجوانان و جوانان با دوستان و همسالان است. ان ها اغلب در فضای مجازی با یکدیگر در ارتباط هستند.
این موضوع باعث شده است که کیفیت روابط کاهش پیدا می کند و افراد از رابطه بین فردی خود رضایت کمتری دارند و به همین دلیل دچار انزوای اجتماعی می شوند.
احساس همدلی و نزدیکی روحی و احساسی، حسی است که همه به آن احتیاج داریم هرچه ارتباطات سطحی تر باشند افراد بیشتر احساس تنهایی و نهایتا افسردگی خواهند داشت.
انزوای اجتماعی و شبکه های مجازی
کاهش استفاده از تلفن همراه هوشمند و همچنین شبکه های مجازی به شکل قابل توجهی منجر به کاهش احساس تنهایی، اختلال افسردگی و اضطراب و همچنین انزوای اجتماعی می شود به به طور کلی کیفیت زندگی را ارتقاء می دهد. نقش پرستار کودک در این بین نیز برای آموزش های اجتماعی بسیار حیاتی است.
روش محدودیت استفاده از شبکه های اجتماعی برای فرزندان
بدون شک زندگی امروزه بدون دنیای دیجیتال و سایر امکاناتی که فراهم امده است دشوار خواهد بود و فرزندان ما ناچار از استفاده این تجهیزات هستند.
اما نکته مهمی که باید به ان توجه کرد کم به حفط و ایجاد روابط در جامعه به ویژه با همسالان به صورت رودرور و اطمینان داشتن از امنیت فضایی است که کودکان زمان خود را در آن صرف می کنند.
- اگرچه دریافت اطلاعات و تنوع آن در کمترین زمان ممکن از ویژگی های تکنولوژی محسوب شود اما در عین حال خطراتی فرزندان را تهدید می کند که منجر به اسیب و سوء استفاده از آن ها در فضای مجازی خواهد شد.
- والدین و مراقب و پرستار کودک برای اینکه در روند رشد کودک مداخله صحیح اعمال کنند باید به چند نکته توجه کنند.
- برای شروع استفاده از گوشی موبایل و شبکه های اجتماعی محدودیت سنی برای فرزند خود تعیین کنید. در زمان استفاده از سایت های اینترنتی نیز به محدوده ی سنی که برای آن تعیین شده است توجه کنید.
- اجازه ندید کودکان بیش از 2 ساعت در روز برای تلفن همراه و فضای مجازی وقت صرف کنند.
- به طور مرتب بخش مربوط به تنظیمات خصوصی گوشی آن ها را چک کنید.
- صفحه فرزند خود را به صورت خصوصی درآورید. با این کار فقط کسانی که جزء دوستان و نزدیکان فرزند شما هستند می توانند محتوای صفحه او را ببینند و از این طریق افراد نا آشنا نمی توانند کودک را مورد سو استفاده قرار دهند.
- به کودکان آموزش دهید که اطلاعات شخصی خود مانند شماره تماس، آدرس و … را در اختیار افراد نا آشنا قرار ندهند.
- به انها اجازه ندهید که عکس و فیلم از خودشان و حریم خصوصی خانواده را منتشر کنند. به انها توضیح دهید که فقط می توانند عکس و فیلمهایی منتشر کنند که از نظر شما مغایرتی با قوانین خانواده نداشته باشد.
- به فرزند خود بگویید که از رمز های ساده برای برنامه ها و صفحه های خود استفاده نکند مانند 1، 2، 3، 4 و یا سال تولد. این اعداد بسیار ساده هستند و برای حفاظت از محتواهای مهم و شخصی اصلا مناسب نیستند.
- هرگز به آن ها اجازه ندهید که درخواست های افراد ناشناس را قبول کنند.
- قوانینی را برای استفاده از شبکه های اجتماعی برای کودک وضع کنید. اما این قوانین نباید خیلی سخت و محدود کننده باشند. زیرا کودک در این صورت به شکل پنهانی اقدام به شکستن قوانین خواهد کرد. قوانین باید به کودک کمک کند تا بتواند به تنهایی تصمیم درست بگیرد.
- با فرزند خود رابطه صمیمی داشته باشید. شما نمی توانید به صورت 24 ساعته فعالیت او را در شبکه های اجتماعی رصد کنید. اما برقراری رابطه دوستانه و صمیمانه با کودک به شما کمک می کند تا درصورتی که پیامی از سوی فرد نا اشنا برای آنها ارسال شد و یا کودک خود را در معرض خطر دید به شما اطلاع دهد.
