آبله مرغان و راه های درمان آن

آبله مرغان، یکی از بیماری‌های شایع ویروسی در کودکان، معمولاً با علائمی مانند بثورات پوستی خراش‌دار و تب همراه است. این بیماری به‌طور کلی جدی نیست و معمولاً خودبه‌خود بهبود می‌یابد، درمان سریع و مطمئن می‌تواند باعث کاهش ناراحتی‌ها شود و از عوارض جلوگیری کند. در ادامه به بررسی روش‌های درمان این بیماری در کودکان و کمک گرفتن از پرستار بیمار می‌پردازیم تا والدین اقدام سریع انجام دهند و به بهبود هرچه سریع‌تر فرزندان خود کمک کنند.

آبله مرغان چیست؟

آبله مرغان یک بیماری ویروسی است که به‌وسیله ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌شود. معمولاً آبله مرغان در کودکان با خارش شدید ظاهر شده و دوره‌ی نهفته این بیماری حدود دو هفته است. علائم اولیه این بیماری شامل تب، سردرد، بوده و پس از آن، پوستی که ابتدا به صورت لکه‌های قرمز ظاهر می‌شود، به سرعت به تاول‌های پر از مایع تبدیل شده و سپس خشک شده و در نهایت به زخم‌های قهوه‌ای تبدیل می‌شوند. این بثورات معمولاً در سراسر بدن، از جمله صورت، شکم، و پشت، پراکنده شده است.

درمان آبله مرغان، معمولاً شامل مدیریت علائم و کاهش ناراحتی‌ها بوده، چرا که این بیماری در بسیاری از موارد خود به خود بهبود می‌یابد. مصرف داروهای ضد ویروسی در برخی موارد، به ویژه در موارد شدید یا در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، می‌تواند مفید باشد. واکسیناسیون علیه این بیماری یکی از مؤثرترین روش‌های پیشگیری از این بیماری است و معمولاً به کودکان در سنین خاصی تزریق می‌شود تا از ابتلا به بیماری و عوارض آن جلوگیری کند.

به نقل از وبسایت clevelandclinic :

آبله مرغان عفونتی است که باعث ایجاد بثورات پوستی خارش دار و تاول مانند می شود. ویروسی به نام واریسلا زوستر باعث ایجاد آن می شود. آبله مرغان بسیار مسری است. اما امروزه بسیار کمتر رایج است زیرا واکسنی وجود دارد که از شما در برابر آن محافظت می کند. کودکان بیشتر مستعد ابتلا به آبله مرغان هستند، اگرچه شما می توانید در بزرگسالی نیز به آن مبتلا شوید.

علت بیماری آبله مرغان

این ویروس به سیستم عصبی و پوست حمله می‌کند و باعث بروز جوش‌های قرمز و خارش‌دار می‌شود. علت بیماری آبله مرغان شامل موارد زیر است:

1. ویروس واریسلا زوستر: این ویروس از خانواده هرپس‌ویروس‌ها (Herpesviridae) است که هم باعث بیماری زونا در سالمندان و هم آبله می‌شود. این بیماری به راحتی از طریق تماس مستقیم با جوش‌های پوست فرد مبتلا یا از طریق قطرات تنفسی پخش می‌شود.
2. انتقال: ویروس از طریق تماس مستقیم با زخم‌های این بیماری یا تنفس قطرات حاوی ویروس از فرد مبتلا به فرد سالم منتقل می‌شود.

آبله مرغان معمولاً در دوران کودکی به راحتی گسترش می‌یابد و پس از ابتلا، بدن به طور طبیعی به این ویروس پاسخ می‌دهد و معمولاً بیماری با علائم سبک‌تر از ۱ تا ۲ هفته طول می‌کشد.

علائم آبله مرغان

همانطور که گفتیم آبله مرغان یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که به طور معمول کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما بزرگسالان نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند. علائم آبله مرغان معمولاً به صورت تدریجی ظاهر می‌شوند و ممکن است در طول چند روز تغییر کنند. در ادامه علائم این بیماری به تفصیل شرح داده شده است:

1. علائم اولیه (قبل از ظهور ضایعات پوستی)

این علائم که در مراحل اولیه بیماری بروز می‌کنند، مشابه علائم یک سرماخوردگی یا آنفولانزا هستند و شامل موارد زیر می‌شوند:

• تب خفیف تا متوسط: در مراحل اولیه این بیماری، تب در کودکان معمولاً به صورت خفیف ظاهر میشود، که ممکن است به تدریج افزایش یابد.
• ضعف و خستگی: بیمار احساس خستگی و ضعف عمومی می‌کند که گاهی با بی‌حالی و کمبود انرژی همراه است.
• سردرد: سردرد خفیف تا متوسط یکی دیگر از علائمی بوده که قبل از ظهور ضایعات پوستی ممکن است تجربه شود.
• گلودرد: برخی از بیماران دچار گلودرد می‌شوند که شبیه به علائم عفونت‌های ویروسی دیگر است.
• کاهش اشتها: کاهش میل به غذا خوردن به دلیل ناراحتی عمومی و ضعف می‌تواند در مراحل اولیه دیده شود.

2. علائم پوستی (ضایعات مشخص آبله مرغان)

پس از علائم اولیه، نشانه‌های پوستی که مشخصه اصلی آبله مرغان هستند، ظاهر می‌شوند:

• ظهور راش‌های قرمز: ضایعات پوستی ابتدا به صورت لکه‌های قرمز روی صورت، سینه و پشت ظاهر می‌شوند و به تدریج به سایر نقاط بدن گسترش می‌یابند.
• تاول‌های کوچک پر از مایع: لکه‌های قرمز به سرعت تبدیل به تاول‌های کوچک پر از مایع می‌شوند. این تاول‌ها بسیار خارش‌دار هستند و در صورت خاراندن ممکن است پاره شوند.
• خشک شدن و پوسته‌پوسته شدن: پس از چند روز، تاول‌ها خشک شده و به پوسته‌های قهوه‌ای رنگ تبدیل می‌شوند. این پوسته‌ها در نهایت می‌ریزند و پوست بهبود می‌یابد.
• پراکندگی ضایعات در مراحل مختلف: یکی از ویژگی‌های مهم این بیماری این بوده که در هر زمان ممکن است ضایعات پوستی در مراحل مختلفی از رشد (لکه‌های قرمز، تاول‌های پر از مایع، و پوسته‌ها) بر روی بدن مشاهده شوند.

3. خارش شدید

• یکی از مشخصه‌های اصلی آبله مرغان، خارش شدید بوده که می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. این خارش به ویژه در نواحی اطراف تاول‌ها شدیدتر است و در صورت خاراندن، خطر عفونت ثانویه باکتریایی وجود دارد.

آبله مرغان در کودکان

آبله مرغان، یک بیماری ویروسی است که عمدتاً کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری به‌وسیله‌ی ویروس واریسلا زوستر ایجاد شده و به‌طور معمول با تب خفیف، خستگی و ظهور جوش‌های قرمز و خارش‌دار مشخص می‌شود. این جوش‌ها معمولاً ابتدا به‌صورت لکه‌های قرمز کوچک ظاهر شده و سپس به صورت تاول‌های پر از مایع درمی‌آیند که در نهایت خشک شده و به پوسته تبدیل می‌شوند.

با وجود اینکه آبله مرغان در کودکان عموماً یک بیماری خفیف است و در بیشتر موارد بدون عوارض جدی بهبود می‌یابد؛ اما می‌تواند برای برخی از کودکان مشکلاتی ایجاد کند. عوارض احتمالی شامل عفونت‌های باکتریایی ثانویه، التهاب ریه یا اختلالات عصبی است. به‌ویژه در کودکان با سیستم ایمنی ضعیف یا کسانی که به دلیل سایر بیماری‌ها تحت درمان‌های خاصی هستند، می‌تواند عوارض شدیدتری مشاهده شود.

درمان این بیماری عموماً شامل تسکین علائم و پیشگیری از عوارض است. داروهای ضدویروسی مانند آسیلواکیر می‌توانند در موارد شدیدتر و در کودکان با ریسک بالا مفید باشند. همچنین، استفاده از داروهای تسکین‌دهنده درد و خارش مانند آنتی‌هیستامین‌ها و مسکن‌ها به کاهش ناراحتی کودک کمک می‌کند. مهم است که کودکان مبتلا به آبله مرغان در خانه بمانند تا از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری شود.

آبله مرغان در بزرگسالان

آبله مرغان یک بیماری ویروسی است که عموماً در کودکان به وجود می‌آید، اما ممکن است بزرگسالان نیز به این بیماری مبتلا شوند. این بیماری توسط ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌شود و به طور معمول با ظهور ضایعات پوستی خارش‌دار و تب همراه است. آبله مرغان در بزرگسالان می‌تواند علائم شدیدی را به همراه داشته باشد و به طور قابل توجهی به سلامت عمومی آنها آسیب بزند.

بزرگسالان به دلیل سیستم ایمنی قوی‌تر و وضعیت‌های سلامتی مختلف، ممکن است با عوارض جدی‌تری از این بیماری مواجه شوند. این عوارض شامل عفونت‌های ثانویه باکتریایی، پنومونی (ذات‌الریه)، التهاب مغز (انسفالیت)، و مشکلات جدی در دوران بارداری است. همچنین، بزرگسالان می‌توانند دوره بیماری طولانی‌تری داشته و به درمان‌های پزشکی بیشتری نیاز داشته باشند.

پیشگیری از این بیماری در بزرگسالان شامل دریافت واکسن واریسلا بوده که می‌تواند به جلوگیری از ابتلا به بیماری کمک کند. در صورت ابتلا، درمان معمولاً شامل استفاده از داروهای ضدویروسی، مسکن‌ها برای کاهش درد، خارش و مراقبت‌های پزشکی مناسب است. همچنین، حفظ بهداشت مناسب و جلوگیری از تماس با افراد دیگر می‌تواند به کاهش خطر گسترش بیماری کمک کند.

آبله مرغان چگونه سرایت میکند؟

آبله مرغان که به آن “واریسلا” نیز گفته می‌شود، یک بیماری ویروسی بوده که توسط ویروس واریسلا زوستر (Varicella Zoster Virus) ایجاد می‌شود. این بیماری معمولاً با بثورات پوستی، خارش و تب همراه است. انتقال این بیماری از طریق روش‌های زیر صورت می‌گیرد:

1. انتقال از طریق هوا:این بیماری از طریق قطرات تنفسی که هنگام عطسه یا سرفه فرد بیمار در هوا پخش شده، به سایر افراد منتقل می‌شود. این قطرات می‌توانند به راحتی توسط فرد سالم استنشاق شده و باعث ابتلا به بیماری شوند. این روش انتقال در فضای بسته و محیط‌های شلوغ بیشتر مشاهده می‌شود.
2. تماس مستقیم با بثورات پوستی: ویروس این بیماری می‌تواند از طریق تماس مستقیم با بثورات پوستی یا تاول‌های فرد بیمار منتقل شده و این تماس ممکن است به صورت لمسی باشد یا از طریق استفاده از لباس‌ها و وسایل شخصی آلوده به ویروس انجام شود.
3. تماس با مایعات بدن: انتقال ویروس از طریق تماس با مایعات بدن فرد بیمار، مانند مایع موجود در تاول‌ها، نیز ممکن است. به همین دلیل، تماس مستقیم با این مایعات و نیز وسایل آلوده به آن‌ها می‌تواند باعث ابتلا به بیماری شود.
4. انتقال از طریق تماس با اشیاء آلوده: در صورتی که فرد سالم با اشیاء یا لوازم آلوده به ویروس تماس پیدا کند، ممکن است به بیماری مبتلا شود. این اشیاء می‌توانند شامل ملحفه، حوله و سایر وسایل شخصی باشند.

آبله مرغان معمولاً بسیار مسری است و افراد می‌توانند از 1 تا 2 روز قبل از ظهور بثورات تا زمانی که تمامی تاول‌ها خشک و به پوستی صاف تبدیل شوند، ویروس را منتقل کنند.

تشخیص آبله مرغان

از آنجایی که این بیماری با ایجاد ضایعات پوستی خارش‌دار و تب مشخص می‌شود. تشخیص دقیق برای درمان سریع آبله مرغان، جلوگیری از عوارض و انتقال به دیگران بسیار مهم است. در زیر مراحل مختلف تشخیص این بیماری به‌طور مفصل توضیح داده شده است:

1. تاریخچه پزشکی و علائم بالینی: برای تشخیص این بیماری، پزشک نخست به بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و علائم بالینی می‌پردازد. علائم اولیه شامل تب خفیف تا شدید، خستگی، سردرد و بی‌اشتهایی است. به‌طور معمول، بعد از این علائم اولیه، ضایعات پوستی خارش‌دار ظاهر می‌شوند. این ضایعات به‌صورت دانه‌های قرمز که به سرعت به تاول‌های پر از مایع تبدیل شده و سپس خشک می‌شوند، شروع می‌شود.
2. معاینه فیزیکی: در معاینه فیزیکی، پزشک به بررسی ویژگی‌های ظاهری و توزیع ضایعات پوستی می‌پردازد. یکی از ویژگی‌های تشخیصی آبله مرغان، وجود ضایعات در مراحل مختلف تکامل در نقاط مختلف بدن است. این ویژگی به تشخیص کمک می‌کند؛ زیرا در سایر بیماری‌های پوستی معمولاً ضایعات در یک مرحله خاص و همگن مشاهده می‌شوند.
3. تشخیص افتراقی: تشخیص این بیماری باید از سایر بیماری‌های پوستی افتراق داده شود. بیماری‌هایی مانند سرخک، زردزخم و اگزما ممکن است علائمی مشابه داشته باشند، اما ویژگی‌های خاص ضایعات و الگوی توزیع آنها به پزشک کمک می‌کند تا تفاوت‌ها را شناسایی کند. مثلاً ضایعات سرخک معمولاً به‌طور پیوسته ظاهر می‌شوند و در نقاط خاصی از بدن قرار دارند، در حالی که ضایعات chicken pox ممکن است در مراحل مختلف تکامل و در نقاط متنوعی از بدن وجود داشته باشند.

تشخیص دقیق و زودهنگام این بیماری برای جلوگیری از عوارض احتمالی و انتقال بیماری به دیگران بسیار مهم است. در نهایت، مشاوره با پزشک و پیروی از توصیه‌های درمانی می‌تواند به بهبود سریع و کاهش خطرات ناشی از این بیماری کمک کند.

عوارض آبله مرغان

آبله مرغان یک بیماری ویروسی ناشی از ویروس واریسلا زوستر (Varicella Zoster Virus) است که به طور عمده در کودکان دیده می‌شود، اما بزرگ‌ترها نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. این بیماری به شکل بثورات پوستی خارش‌آور و تب خفیف شروع می‌شود و می‌تواند عوارض مختلفی را به همراه داشته باشد. در ادامه، به بررسی عوارض مختلف این بیماری می‌پردازیم:

عوارض معمول

عوارض معمول در این زمینه شامل موارد مختلفی است. این موارد عبارت‌اند از:

• عفونت‌های پوستی ثانویه: بثورات پوستی ناشی از این بیماری به دلیل خراش یا اصطکاک می‌توانند دچار عفونت‌های باکتریایی ثانویه شده و این عفونت‌ها ممکن است منجر به قرمزی، ورم، ترشح و درد از زخم‌ها شوند. برای کاهش خطر این عفونت‌ها، مراقبت‌های مناسب از پوست و استفاده از داروهای ضدعفونی‌کننده توصیه می‌شود.
• تب شدید: این بیماری معمولاً با تب خفیف همراه بوده، اما در برخی موارد ممکن است تب شدیدتر شود و به علائمی چون لرز، سردرد و درد عضلانی منجر گردد. کنترل تب با استفاده از داروهای ضدتب و حفظ راحتی بیمار اهمیت دارد.
• خارش و ناراحتی پوستی: خارش ناشی از بثورات این بیماری می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. برای کاهش خارش، ممکن است نیاز به استفاده از کرم‌های خنک‌کننده، آنتی‌هیستامین‌ها و حفظ رطوبت پوست باشد.

عوارض جدی‌تر آبله مرغان

عوارض جدی در این زمینه شامل موارد زیر است:

• پنومونی (ذات‌الریه): یکی از عوارض نادر اما جدی این بیماری، پنومونی است که می‌تواند به دلیل عفونت ویروسی مستقیم یا عفونت‌های باکتریایی ثانویه ایجاد شده باشد‌. این وضعیت می‌تواند منجر به مشکلات تنفسی، تنگی نفس و نیاز به درمان‌های تخصصی شود.
• عفونت‌های مغزی: عوارض نادر ولی جدی‌تر این بیماری شامل انسفالیت (التهاب مغز) و مننژیت (التهاب پرده‌های مغز و نخاع) است. این عوارض می‌توانند با علائمی چون سردرد شدید، حالت تهوع، استفراغ و مشکلات عصبی همراه باشند و نیاز به مراقبت‌های پزشکی فوری دارند.
• عوارض در بارداری: ابتلا به آبله مرغان در دوران بارداری می‌تواند عوارضی برای جنین به همراه داشته باشد، از جمله سندرم این بیماری که ممکن است به نقص‌های مادرزادی یا مشکلات دیگر منجر شود. برای زنان باردار، مشاوره با پزشک و بررسی وضعیت سلامت جنین اهمیت ویژه‌ای دارد.

عوارض در افراد با سیستم ایمنی ضعیف

افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، مانند کسانی که تحت درمان‌های خاصی مانند شیمی‌درمانی هستند، ممکن است عوارض شدیدتری از جمله عفونت‌های عمومی و مشکلات جدی‌تر را تجربه کنند. برای این افراد، نظارت دقیق و درمان سریع ضروری است.

درمان آبله مرغان در کودکان و بزرگسالان

این بیماری یک بیماری ویروسی بوده که به دلیل ویروس واریسلا زوستر ایجاد می‌شود و با جوش‌های پوستی، خارش، و تب همراه است. درمان این بیماری بیشتر بر تسکین علائم و پیشگیری از عوارض تمرکز دارد. در ادامه، روش‌های درمان سریع آبله مرغان برای کودکان و بزرگسالان به تفکیک توضیح داده شده است:

درمان آبله مرغان در کودکان

درمان‌های در این زمینه برای کودکان شامل چندین موارد است. در ادامه به این موارد خواهیم پرداخت:

1. آسی کلواک: به کاهش مدت بیماری و شدت علائم کمک می‌کند. معمولاً برای کودکان بالای ۱۲ سال یا کودکانی که بیماری شدید دارند، تجویز می‌شود. برای استفاده از داروهای ضد ویروسی، مشاوره و تجویز پزشک الزامی است. از مصرف خودسرانه داروها خودداری کنید.
2. حمام با جوشانده کالندولا یا جو: استفاده از این حمام‌ها به تسکین خارش و التیام پوست کمک می‌کند. جوشانده کالندولا خاصیت ضد التهابی دارد و می‌تواند خارش را کاهش دهد.
3. استفاده از لوسیون کالامین: لوسیون کالامین به کاهش خارش و التهاب پوست کمک می‌کند و احساس راحتی را برای کودک به ارمغان می‌آورد.
4. استفاده از استامینوفن یا ایبوپروفن: این داروها به کاهش تب و درد کمک می‌کنند. از مصرف آسپیرین در کودکان خودداری کنید؛ زیرا می‌تواند به سندرم ری منجر شود که یک حالت نادر ولی خطرناک است.
5. مراقبت از جوش‌ها: از کندن جوش‌ها و لمس کردن آن‌ها خودداری کنید تا از عفونت‌های ثانویه جلوگیری شود.
6. استفاده از لباس‌های نخی و نرم: لباس‌های نخی و نرم کمک می‌کنند تا تحریک پوست کاهش یابد و از خراشیدگی‌های غیرضروری جلوگیری شود.

درمان در بزرگسالان

درمان‌های بیماری آبله مرغان، برای بزرگسال عبارت‌اند از:

1. آسی کلواک یا فامسی کلاویر: این داروها می‌توانند برای بزرگسالان نیز مفید باشند و معمولاً در صورت تشخیص پزشک تجویز می‌شوند. این داروها به کاهش شدت و مدت بیماری کمک می‌کنند.
2. استفاده از داروهای ضد درد: استامینوفن یا ایبوپروفن برای تسکین درد و تب مفید هستند و می‌توانند به بهبود بزرگسالان کمک کنند.
3. استفاده از داروهای ضد خارش: در صورت خارش شدید، ممکن است پزشک داروهای ضد هیستامین تجویز کند تا خارش را کاهش دهد.
4. حمام‌های تسکین‌دهنده: استفاده از جوشانده کالندولا یا بی‌کربنات سدیم در آب حمام می‌تواند به تسکین پوست کمک کند و التهاب را کاهش دهد.
5. استفاده از کرم‌های مرطوب‌کننده: این کرم‌ها به جلوگیری از خشکی و تحریک پوست کمک می‌کنند و می‌توانند احساس راحتی بیشتری را فراهم کنند.

درمان این بیماری در کودکان و بزرگسالان بر کاهش علائم و پیشگیری از عوارض تمرکز دارد. استفاده از داروهای ضد ویروسی، تسکین خارش و درد و حفظ بهداشت مناسب از جمله اقدامات اصلی در درمان این بیماری هستند. برای هر گونه درمان خاص و دارو، مشورت با پزشک ضروری است.

پیشگیری از آبله مرغان

پیشگیری از آبله مرغان شامل روش‌های مختلفی است که به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک می‌کند. در ادامه به توضیحات مفصل درباره این روش‌ها می پردازیم:

1. واکسیناسیون

واکسن این بیماری (Varicella vaccine) مؤثرترین روش پیشگیری است. این واکسن معمولاً در دو دوز تجویز می‌شود:

• دوز اول: معمولاً در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی.
• دوز دوم: در سن ۴ تا ۶ سالگی.
• واکسیناسیون می‌تواند به طور قابل توجهی خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد و در صورتی که فرد واکسینه شده به بیماری مبتلا شود، شدت بیماری به طور معمول کمتر خواهد بود.

2. رعایت بهداشت فردی

• شستن دست‌ها: شستن مکرر دست‌ها با صابون و آب به کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها، از جمله این بیماری، کمک می‌کند.
• پوشاندن دهان و بینی: هنگام سرفه یا عطسه، استفاده از دستمال کاغذی و پوشاندن دهان و بینی با آرنج به جلوگیری از انتشار ویروس کمک خواهد کرد.

3. جلوگیری از تماس نزدیک

• آبله مرغان به راحتی از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا از طریق ذرات در هوا منتقل می‌شود. بنابراین، کاهش تماس نزدیک با افرادی که علائم بیماری را دارند، به پیشگیری از ابتلا کمک می‌کند.

4. مراقبت از محیط

• تمیز کردن منظم محیط: تمیز نگه‌داشتن سطوح و استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده می‌تواند به کاهش احتمال انتقال ویروس کمک کند.
• هوادهی مناسب: اطمینان از تهویه مناسب فضاها، به ویژه در مکان‌های عمومی و بسته، به کاهش انتشار ویروس کمک می‌کند.

سخن پایانی

درمان سریع آبله مرغان  نیازمند توجه به نکات کلیدی و رعایت توصیه‌های پزشکی است. با استفاده از درمان‌های حمایتی مناسب و پیروی از توصیه‌های پزشک، می‌توان علائم را کاهش داد و روند بهبودی را تسریع کرد. در عین حال، مهم است به یاد داشته باشیم که مراقبت‌های خانگی، استفاده از پرستار کودک و توجه به بهداشت فردی نقش اساسی در جلوگیری از گسترش ویروس و تسریع بهبودی دارند. با این رویکرد جامع، می‌توان به بهبود سریع‌تر و راحت‌تر کودکان مبتلا به این بیماری امیدوار بود.

سوالات متداول

آبله مرغان چیست و چرا در کودکان شایع است؟

این بیماری یک بیماری ویروسی است که معمولاً با تب و بثورات پوستی قرمز و خارش‌دار شناخته می‌شود. این بیماری به‌طور عمده در کودکان شایع بوده؛ زیرا سیستم ایمنی آن‌ها هنوز به‌طور کامل در برابر ویروس‌ها مقاوم نشده است.

درمان سریع آبله مرغان در بزرگسالان چگونه است؟

بیماری آبله مرغان معمولا جایی برای نگرانی نیست و با واکسیناسیون به راحتی پیش گیری می‌شود.

برای درمان سریع آبله مرغان کودکان چکار باید کرد؟

این بیماری معمولا پیچیدگی خاصی ندارد. نوشیدن مایعات استراحت و استفاده از دارو های ضد تب به درمان آبله مرغان کمک زیادی می‌کنند.

چه کسانی می‌توانند از واکسن آبله ‌مرغان استفاده کنند؟

کودکان زیر 13 سال باید در حدود 12 تا 15 ماهگی این واکسن را دریافت کنند و یک بار دیگر در بین سنین 4 تا 6 سالگی، همه افراد بالای 13 سال که به این بیماری مبتلا نشده اند باید در طول 4-8 هفته دوبار واکسینه شوند.

نشانه های آبله مرغان چیست؟

سرفه کردن در اکثر افرادی که به این بیماری مبتلا می شوند دیده می‌شود، بدخلقی و بی‌حوصلگی از دیگر عوارض ناخوشایند این بیماری است، در اثر آبله مرغان کودک یا فرد بیمار دچار سردرد می‌شود.

آیا درمان خاصی برای آبله مرغان وجود دارد؟

درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد؛ اما می‌توان علائم آن را مدیریت کرد. داروهای ضدویروسی معمولاً در موارد شدید یا برای کودکان با سیستم ایمنی ضعیف تجویز می‌شوند. بیشتر درمان‌ها شامل تسکین علائم است.

چگونه می‌توان خارش و ناراحتی ناشی از آبله مرغان را کاهش داد؟

برای کاهش خارش و ناراحتی، می‌توان از حمام‌های آووکادو یا جو دوسر استفاده کرد. استفاده از کرم‌های ضد خارش، مانند کرم کالامین یا آنتی‌هیستامین‌ها، نیز می‌تواند مفید باشد. همچنین، لباس‌های نخی و خنک و نگهداری کوتاه ناخن‌ها برای جلوگیری از خراشیدگی پوست مهم است.