مراقب و پرستار بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی در مراقبت از این افراد اغلب دچار ناراحتی، نا امیدی و سردرگمی میشوند. اما اطلاع از چگونگی برخورد با بیمار و موقعیت های مختلف میتواند باعث کمک به بیمار و همچنین آرامش بیشتر برای مراقب و پرستار بیمار باشد. که در این مقاله از مرکز پرستاری سفیر آرامش درباره آن توضیح داده شده است.
اولین قدم برای کمک به بیمارانی که دچار اختلال دو قطبی هستند افزایش آگاهی مراقب است. اعضای خانواده و مراقب و پرستار بیمار باید در مورد این اختلال اطلاعات خود را افزایش دهند. از این طریق میتوانند شناخت بیشتری از روند بیماری و شرایطی که بیمار تجربه میکنند. در مراقبت از بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی تظاهر علائم غیر قابل پیش بینی هستند و در بسیاری از مواقع مراقبین بیمار نمی دانند که چگونه در مقابل بیمار واکنش نشان دهند و با شرایط تطابق پیدا کنند.
بیمار دو قطبی زمانی که وارد فازهای مختلف بیماری میشوند در سطح انرژی و انجام فعالیت های روزمره خود دچار تغییر میشوند، الگوی خواب آن ها تغییر پیدا میکند و ممکن است بسیار پرخواب و یا کم خواب شوند. در مراحل پیشرفته و شدید بیماری ممکن است دچار توهم شوند و این نشانه ها برای مراقبین بیمار بسیار سردرگم کننده است.
راه هایی برای کنترل بیماری دو قطبی
برای کنترل این بیماری موارد زیر پیشنهاد میشود:
- بیمار را در آغوش بگیرید
- زمانی را به صحبت با بیمار صرف کنید
- به بیمار فضا بدهید
- آن ها را ببخشید
- فراهم کردن سبک زندگی سالم
- کمک کنید تا تغییرات روحی خود را متوجه شود
- از خودتان غافل نشوید
- صبور و خوشبین باشید
- کمک بخواهید
در موارد بالا راه هایی برای کنترل بیماری دو قطبی پیشنهاد دادیم ودر ادامه به توضیح کامل تری ا زآن میپردازیم.
بیمار را در آغوش بگیرید
در آغوش گرفتن و ابراز محبت به بیمار نشان میدهد که علیرغم رفتارهایی که از کنترل او خارج است شما همواره او را دوست دارید و از او حمایت میکنید. با احترام به حریم شخصی و با اجازه بیمار میتوانید به او آرامش دهید.
زمانی را به صحبت با بیمار صرف کنید
مراقب و پرستار بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی باید با بیمار صادقانه همراه با همدلی و صبر صحبت کنند. در زمان صحبت با آن ها از مناسب بودن شرایط برای گفتگو اطمینان داشته باشید. در زمان گفتگو از هر گونه قضاوت و استفاده از جملات نا امید کننده بپرهیزید.
پیشنهاد مقاله: اختلال پیکا چیست و چگونه درمان میشود؟
به بیمار فضا بدهید
زمانی که بیمار از شرایط مناسبی برای صحبت کردن برخوردار نیست به او فرصت دهید تا مدتی را تنها باشد. هم زمان به بیمار توجه کنید که دوره های تمایل او به تنهایی افزایش پیدا نکند و بیمار خود را ایزوله نکند.
آن ها را ببخشید
گاها این بیماران در دوره های فاز شیدایی و یا افسردگی خود به صورت غیر عمد موجب ناراحتی و آسیب به شما میشوند. در این شرایط آن ها را ببخشید و بدانید که آنها عمدا قصد اذیت کردن شما را ندارند و نمیخواهند رفتار منفی از خود نشان بدهند.
فراهم کردن سبک زندگی سالم
به بیمارانی که دچار اختلال دو قطبی هستند کمک کنید تا یک شیوه زندگی سالم را در پیش بگیرند. داشتن زندگی سالم و عادات غذایی و همچنین فعالیت بدنی مناسب باعث کاهش شدت بروز علائم میشود. همچنین به افزایش کیفیت خواب و آرامش ذهن آنها نیز کمک میکند.
کمک کنید تا تغییرات روحی خود را متوجه شود
بدون قضاوت و توهین و اتهام وارد کردن با بیمار صحبت کنید. آنها اغلب نشانه های بروز تغییرات را متوجه نمیشوند و شما با مشاهده تغییرات خلقی میتوانید به آن ها کمک کنید. مثلا بگویید من متوجه شده ام که دوشب نخوابیده ای آیا میتوانم کمک کنم؟
از خودتان غافل نشوید
شما برای کمک کردن به بیمار باید زمان و روحیه مناسبی داشته باشید. زیرا مراقبت باعث میشود فرد از سلامتی خود فاصله بگیرد و خود را فراموش کند. اگر تصمیم دارید به کسی کمک کنید برای خود غذای سالم تهیه کنید، ورزش کنید و خواب کافی داشته باشید تا بتوانید به دیگران کمک کنید. برای مشاوره بیشتر میتوانید با کارشناسان مرکز خدمات پرستاری سفیر آرامش در تماس باشید.
صبور و خوشبین باشید
اختلال دوقطبی مدت زمان زیادی فرد را درگیر میکند. بنابراین نشانه های بیماری در طول زندگی فرد پیوسته در تظاهر و از بین رفتن هستند. رفتار خوشبینانه و همراه با صبر به بیمار نیز کمک میکند و شما نیز میتوانید روحیه بالاتری نیز داشته باشد.
کمک بخواهید
مراقبت از بیماران دارای اختلال دوقطبی سختی های خود را دارد. هر گاه متوجه شدید که قادر به مراقبت نیستید و یا در شرایطی قادر به کنترل رفتار بیمار نیستید، بلافاصله از یک متخصص و مشاور بیمار کمک بخواهید.
سخن پایانی
همان طو که گفته شد، پرستار بیمار مبتلا به اختلال دوقطبی در مراقبت از این افراد اغلب دچار ناراحتی، نا امیدی و سردرگمی میشوند. اما اطلاع از چگونگی برخورد با بیمار و موقعیت های مختلف میتواند باعث کمک به بیمار و همچنین آرامش بیشتر برای مراقب و پرستار بیمار باشد. که سعی کردیم در این مقاله از مرکز سفیر آرامش درباره آن توضیح کاملی بدهیم.