با پیشرفت فناوری و تغییر در سبک زندگی، حفظ سلامت چشم و مراقبت از بینایی کودکان به یکی از اولویت‌های مهم در حوزه سلامت تبدیل شده است. یکی از مشکلات بینایی که می‌تواند بر روی کودکان تأثیر بگذارد، آستیگماتیسم چشم کودک است.
آستیگماتیسم یکی از مشکلات شایع بینایی است که باعث تاری دید و دشواری در فوکوس بر روی اشیاء می‌شود. در صورتی که به‌درستی تشخیص داده شده و مدیریت شود، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کودکان کمک کند. در ادامه به بررسی دقیق‌تر آستیگمات و تنبلی چشم، علائم، درمان، تشخیص و… می‌پردازیم.
آستیگماتیسم چیست؟
آستیگماتیسم در کودکان یکی از مشکلات شایع بینایی بوده که ناشی از انحنای نامنظم قرنیه یا عدسی چشم است. در حالت طبیعی، قرنیه یا عدسی چشم باید به‌صورت کروی و یکنواخت باشد تا نور به‌طور متوازن به شبکیه منتقل شود و تصویر واضحی تشکیل دهد؛ اما در افراد مبتلا به آستیگماتیسم، سطح قرنیه یا عدسی به‌طور نابرابر خمیده است که باعث می‌شود نور به‌درستی متمرکز نشود و تصاویر به‌صورت تار یا تحریف‌شده دیده شوند. این وضعیت ممکن است در یک یا هر دو چشم رخ دهد و معمولاً باعث تاری دید، سردرد، و خستگی چشم می‌شود.
آستیگماتیسم می‌تواند از زمان تولد وجود داشته باشد یا به‌مرور زمان توسعه یابد. این مشکل بینایی ممکن است به‌تنهایی یا همراه با دیگر اختلالات بینایی مانند نزدیک‌بینی یا دوربینی رخ دهد. خوشبختانه، آستیگماتیسم معمولاً با استفاده از عینک، لنزهای تماسی یا جراحی لیزیک قابل اصلاح است. تشخیص زودهنگام و مدیریت مناسب این مشکل می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و جلوگیری از مشکلات بیشتر بینایی کمک کند.
آستیگمات چشم کودک
آستیگمات چشم کودک یک اختلال بینایی است. همانطور که گفته شد این مشکل به دلیل ناهماهنگی در انحنای قرنیه یا عدسی چشم ایجاد شده و باعث می‌شود تصاویر به صورت تار یا تحریف شده برای کودکان دیده شوند. آستیگمات می‌تواند از هر سنی شروع شود، حتی از بدو تولد، زیرا اغلب یک مشکل ارثی است.
بسیاری از نوزادان ممکن است با درجات خفیفی از آستیگمات به دنیا بیایند که با رشد و تکامل چشم ممکن است کاهش یابد یا پایدار بماند. در بیشتر موارد، آستیگمات در سنین پیش‌دبستانی یا دبستان تشخیص داده می‌شود، هنگامی که کودک برای اولین بار در معرض نیاز به دید دقیق برای خواندن و نوشتن قرار می‌گیرد.
عوامل مؤثر در ایجاد آستیگمات در کودکان عمدتاً شامل عوامل ژنتیکی و ارثی است. اگر یکی از والدین یا هر دو آستیگمات داشته باشند، احتمال دارد که کودک نیز این مشکل را داشته باشد. علاوه بر عوامل ژنتیکی، عوامل دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند موجب بروز آستیگمات شوند، در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.
بنابراین، تشخیص زودهنگام توسط پرستار کودک، والدین، پزشک و معاینات منظم چشمی برای کودکان از اهمیت زیادی برخوردار است تا بتوان هرگونه مشکل بینایی را به موقع شناسایی و درمان کرد.
علت آستیگماتیسم در کودکان
آستیگماتیسم در کودکان به دلایل مختلفی ایجاد می‌شود که معمولاً با انحنای نامنظم قرنیه یا عدسی مرتبط است. در اینجا به برخی از علل اصلی آستیگماتیسم در کودکان اشاره می‌کنیم:
- عوامل ژنتیکی و ارثی: یکی از شایع‌ترین دلایل آستیگماتیسم در کودکان، عوامل ژنتیکی است. این اختلال معمولاً در خانواده‌ها به صورت ارثی مشاهده می‌شود. اگر یکی از والدین یا هر دو آستیگماتیسم داشته باشند، احتمال اینکه کودک نیز به این مشکل دچار شود، بیشتر است. در این موارد، آستیگماتیسم می‌تواند از زمان تولد وجود داشته باشد و ممکن است در طول رشد تغییر کند.
- رشد غیرعادی قرنیه یا عدسی: در برخی کودکان، قرنیه یا عدسی به طور طبیعی رشد نمی‌کند و دارای انحنای نامنظم می‌شود. این رشد غیرعادی می‌تواند به دلیل عوامل محیطی، تغذیه نادرست یا مشکلات مادرزادی در شکل‌گیری چشم در دوران بارداری باشد. این شرایط می‌تواند باعث شود که نور به طور نامنظم روی شبکیه متمرکز شود و تصاویر تار دیده شوند.
- آسیب یا ضربه به چشم: آسیب‌های فیزیکی به چشم، مانند ضربه یا جراحت، می‌توانند به تغییر شکل قرنیه منجر شده و باعث ایجاد یا تشدید آستیگماتیسم شوند. این نوع آستیگماتیسم ممکن است به صورت ناگهانی بروز کند و نیاز به درمان فوری داشته باشد.
- بیماری‌های چشمی مانند کراتوکونوس: کراتوکونوس (قوز قرنیه) یکی از بیماری‌های چشمی است که می‌تواند به آستیگماتیسم شدید منجر شود. در این بیماری، قرنیه به تدریج نازک شده و به شکل مخروطی درمی‌آید که باعث انحنای نامنظم و آستیگماتیسم کودکان می‌شود. این بیماری معمولاً در نوجوانی شروع شده و می‌تواند به تدریج پیشرفت کند.
- جراحی‌ها یا عفونت‌های چشمی: برخی جراحی‌های چشمی یا عفونت‌های شدید می‌توانند به تغییر در ساختار قرنیه یا عدسی منجر شوند و آستیگماتیسم ایجاد کنند. این نوع آستیگماتیسم معمولاً ثانویه به مشکلات دیگر است و ممکن است نیاز به درمان‌های اصلاحی داشته باشد.
در همه این موارد، تشخیص زودهنگام، کمک گرفتن از پرستار در منزل و مراجعه به چشم‌پزشک برای ارزیابی و مدیریت صحیح آستیگماتیسم بسیار مهم است؛ زیرا این مشکل می‌تواند بر دید و کیفیت زندگی کودک تأثیر بگذارد.
نشانه ها و علائم آستیگمات چشم کودک
آستیگماتیسم در کودکان ممکن است با علائم و نشانه‌های مختلفی همراه باشد که می‌تواند بر کیفیت بینایی و عملکرد روزانه آن‌ها تأثیر بگذارد. در اینجا به برخی از نشانه‌ها و علائم رایج آستیگمات در کودکان اشاره می‌کنیم:
- تاری دید: یکی از علائم اصلی آستیگمات، تاری دید است که می‌تواند در فواصل نزدیک و دور مشاهده شود. کودک ممکن است دچار مشکل در وضوح تصاویر شود و نتواند به درستی اشیاء را مشاهده کند.
- خستگی و درد چشم: کودکانی که دچار آستیگمات هستند، ممکن است احساس خستگی، فشار یا درد در ناحیه چشم داشته باشند. این وضعیت معمولاً پس از فعالیت‌های بصری طولانی مانند خواندن، نوشتن یا استفاده از وسایل الکترونیکی رخ می‌دهد.
- سردردهای مکرر: تاری دید و فشار اضافی روی چشم‌ها می‌تواند منجر به سردردهای مکرر در کودکان شود. این سردردها به ویژه پس از تمرکز طولانی بر روی اشیاء یا فعالیت‌های بصری شدید تشدید می‌شوند.
- مشکل در تمرکز: کودکانی که آستیگمات دارند، ممکن است در تمرکز بر روی اشیاء یا نوشته‌ها مشکل داشته باشند. این وضعیت می‌تواند بر عملکرد تحصیلی و توانایی کودک در فعالیت‌های روزمره تأثیر بگذارد.
- کج کردن سر یا تنگ کردن چشم‌ها: برای دیدن بهتر، کودک ممکن است سر خود را به سمت یک طرف کج کند یا چشم‌های خود را تنگ کند. این رفتار به منظور تلاش برای بهبود وضوح دید و جبران تاری تصویر است.
- حساسیت به نور: کودکان مبتلا به آستیگمات ممکن است نسبت به نور حساس‌تر از حد معمول باشند و در محیط‌های روشن دچار ناراحتی شوند. این حساسیت به نور می‌تواند منجر به احساس سوزش یا اشک‌ریزش شود.
- اشکال در فعالیت‌های بصری: مشکلات در دید می‌تواند بر فعالیت‌های بصری کودک مانند خواندن، نوشتن و دیدن تخته در کلاس درس تأثیر بگذارد. آستیگمات چشم کودک ممکن است باعث کاهش عملکرد تحصیلی یا ایجاد مشکلات در انجام وظایف روزانه شود.
تشخیص به موقع و درمان مناسب آستیگمات می‌تواند به بهبود وضوح دید کودک و پیشگیری از مشکلات بیشتر کمک کند. اگر مشکوک به آستیگمات در کودک خود هستید، مراجعه به یک چشم‌پزشک برای معاینه و ارزیابی دقیق ضروری است.
به نقل از سایت trueeye:
آیا کودکان از آستیگماتیسم رشد می‌کنند؟
بله، ممکن است، اما شما نباید روی آن حساب کنید. تحقیقات موسسه ملی بهداشت (NIH) نشان می‌دهد که از 23 درصد کودکان خردسال 6 ماهه تا یک ساله مبتلا به آستیگماتیسم، تنها 9% آن‌ها هنوز در سن پنج یا شش سالگی به این بیماری مبتلا هستند.
با این حال، نمی‌توانید به اصلاح خود تکیه کنید، بنابراین ایده خوبی است که معاینات معمول مراقبت از چشم کودکان را برنامه‌ریزی کنید. آستیگماتیسم شدید در صورت عدم درمان کافی می‌تواند منجر به آمبلیوپی (تنبلی چشم) یا استرابیسم شود. یک اپتومتریست می‌تواند به ارزیابی بینایی کودک شما از طریق غربالگری بینایی کمک کند و در صورت ادامه وضعیت، درمان اولیه را ارائه دهد.
تشخیص آستیگماتیسم کودکان
آستیگمات چشم کودک یک اختلال در انحنای قرنیه یا عدسی چشم است که منجر به تاری دید می‌شود. در کودکان، تشخیص آستیگماتیسم ممکن است دشوارتر باشد؛ زیرا آن‌ها ممکن است نتوانند به درستی مشکلات بینایی خود را بیان کنند. مراحل اصلی تشخیص شامل موارد زیر است:
- معاینه اولیه: چشم‌پزشک یا اپتومتریست ممکن است از والدین بخواهد تا به تغییرات در دید کودک توجه کنند، مانند ناتوانی در خواندن متن‌های نزدیک یا دور، خستگی چشم‌ها یا دشواری در تمرکز.
- آزمون‌های بینایی: پزشک از تست‌های بینایی مختلفی مانند آزمون‌های تابش نور و تشخیص علائم اختلالات بینایی استفاده می‌کند. این آزمون‌ها می‌توانند نشان دهند که آیا کودک دچار آستیگماتیسم است یا خیر.
- اندازه‌گیری انحنای قرنیه: استفاده از دستگاه‌های خاصی برای اندازه‌گیری انحنای قرنیه، مانند کراتوگراف یا توموگرافی قرنیه، به تعیین میزان و نوع آستیگماتیسم کمک می‌کند.
- تست بینایی کامل: در این مرحله، پزشک تست‌های دقیق‌تری را انجام می‌دهد تا مشخص کند که آیا آستیگماتیسم وجود دارد و شدت آن چقدر است.
تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند به بهبود بینایی و کیفیت زندگی کودک کمک کند. اگر مشکوک به وجود مشکلات بینایی در کودک خود هستید، مراجعه به متخصص چشم‌پزشک توصیه می‌شود.
عوارض آستیگماتیسم چشم کودکان
آستیگماتیسم کودکان می‌تواند عوارض مختلفی به همراه داشته باشد که بر کیفیت زندگی و عملکرد روزانه آن‌ها تأثیر می‌گذارد. در اینجا به برخی از عوارض رایج آستیگماتیسم در کودکان اشاره می‌کنیم:
- مشکلات تحصیلی: آستیگماتیسم می‌تواند باعث تاری دید و مشکلات در تمرکز بر روی متون و نوشته‌ها شود. این مشکلات می‌توانند به افت تحصیلی، کاهش توانایی در خواندن و نوشتن و ایجاد اختلالات یادگیری منجر شوند.
- سردردهای مکرر: تاری دید و فشار اضافی روی چشم‌ها به دلیل آستیگماتیسم می‌تواند باعث سردردهای مکرر و مزمن شود. این سردردها ممکن است در اثر تلاش برای دیدن بهتر یا تمرکز طولانی مدت بر روی اشیاء بروز کنند.
- خستگی و ناراحتی چشم: کودکان مبتلا به آستیگماتیسم ممکن است به دلیل تلاش مداوم برای دیدن واضح، دچار خستگی و ناراحتی چشم شوند. این وضعیت می‌تواند باعث کاهش کیفیت زندگی و تأثیر منفی بر فعالیت‌های روزانه شود.
- مشکلات در فعالیت‌های بصری: مشکلات بینایی ناشی از آستیگماتیسم می‌تواند بر فعالیت‌های بصری مانند دیدن تخته در کلاس، تماشای تلویزیون یا استفاده از وسایل الکترونیکی تأثیر بگذارد. این مشکلات ممکن است باعث کاهش کارایی کودک در این فعالیت‌ها شوند.
- افزایش خطر مشکلات دیگر بینایی: در برخی موارد، آستیگماتیسم کودکان می‌تواند با دیگر مشکلات بینایی مانند نزدیک‌بینی یا دوربینی همراه باشد که ممکن است به نیاز به درمان‌های اضافی یا پیچیده‌تری منجر شود.
- مشکلات اجتماعی و روانی: مشکلات بینایی می‌تواند بر تعاملات اجتماعی کودک تأثیر بگذارد؛ زیرا کودک ممکن است از فعالیت‌های گروهی یا تفریحی که نیاز به دید دقیق دارد، خودداری کند. این مسائل می‌توانند منجر به احساس انزوا و مشکلات روانی مانند کاهش اعتماد به نفس یا اضطراب اجتماعی شوند.
تشخیص و درمان به موقع آستیگماتیسم می‌تواند به کاهش این عوارض و بهبود کیفیت زندگی کودک کمک کند. استفاده از عینک یا لنزهای تماسی مناسب و پیگیری معاینات منظم چشم‌پزشکی برای مدیریت صحیح این وضعیت ضروری است.
درمان آستیگماتیسم در کودکان
درمان آستیگماتیسم در کودکان بستگی به شدت و نوع آستیگمات و نیازهای خاص کودک دارد. روش‌های درمانی معمولاً شامل اصلاح بصری و در برخی موارد درمان‌های اضافی هستند. در اینجا به طور کامل به روش‌های درمانی برای آستیگماتیسم در کودکان پرداخته می‌شود:
1. عینک‌های اصلاحی
عینک‌ها یکی از رایج‌ترین و ساده‌ترین روش‌های درمان آستیگماتیسم هستند. عینک‌های اصلاحی با استفاده از لنزهای سیلندر شکل، انحنای نامنظم قرنیه یا عدسی را تصحیح کرده و نور را به درستی روی شبکیه متمرکز می‌کنند.
- مزایا: این روش غیرتهاجمی بوده و به راحتی قابل استفاده و تنظیم است. همچنین به راحتی می‌توان عینک‌ها را بر اساس نیاز کودک تغییر داد.
- نکات: انتخاب عینک مناسب با تجویز دقیق چشم‌پزشک ضروری است. عینک‌ها باید به طور منظم بررسی و تنظیم شوند تا از تأثیرگذاری مؤثر آن‌ها اطمینان حاصل شود.
2. لنزهای تماسی
لنزهای تماسی به عنوان یک جایگزین برای عینک‌ها می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. این لنزها به طور مستقیم روی قرنیه قرار گرفته و به اصلاح آستیگماتیسم در کودکان کمک می‌کنند.
- مزایا: لنزهای تماسی ممکن است برای کودکان فعال یا ورزشکار مناسب‌تر باشند و ممکن است در برخی موارد دید بهتری نسبت به عینک‌ها ارائه دهند.
- نکات: استفاده از لنزهای تماسی نیاز به مراقبت و بهداشت مناسب دارد تا از عفونت‌های چشمی و سایر مشکلات جلوگیری شود. همچنین، تطابق مناسب لنزها با چشم کودک از اهمیت بالایی برخوردار است.
3. تمرینات بینایی
در برخی موارد، تمرینات بینایی ممکن است به بهبود توانایی چشم در تطبیق با انحنای ناصحیح کمک کند. این تمرینات شامل فعالیت‌هایی برای تقویت عضلات چشم و بهبود تمرکز هستند.
- مزایا: ممکن است به کاهش خستگی و بهبود عملکرد بینایی کمک کند، اما معمولاً به تنهایی نمی‌تواند آستیگماتیسم را به طور کامل درمان کند.
- نکات: این تمرینات باید تحت نظر یک متخصص بینایی درمانی انجام شوند و به عنوان مکملی برای سایر روش‌های درمانی کاربرد دارند.
4. جراحی‌های اصلاحی
در موارد نادر و شدید آستیگماتیسم کودکان که با عینک یا لنزهای تماسی قابل کنترل نیست، ممکن است جراحی‌های اصلاحی مانند لیزیک یا لیزر به کار رود.
- مزایا: جراحی‌های اصلاحی می‌توانند تغییرات دائمی در انحنای قرنیه ایجاد کرده و نیاز به عینک یا لنزهای تماسی را کاهش دهند.
- نکات: این روش‌ها معمولاً برای بزرگسالان توصیه می‌شوند و برای کودکان مناسب نیستند، مگر در موارد خاص و تحت نظارت دقیق.
5. پیگیری و معاینات منظم
برای مدیریت مؤثر آستیگماتیسم، انجام معاینات منظم چشم‌پزشکی بسیار مهم است. این معاینات به بررسی تغییرات در وضعیت بینایی و تنظیم درمان‌های مورد نیاز کمک می‌کند.
- مزایا: پیگیری منظم می‌تواند به اطمینان از مؤثر بودن درمان و پیشگیری از مشکلات بینایی آینده کمک کند.
- نکات: توجه به تغییرات بینایی کودک و مراجعه به چشم‌پزشک به طور منظم برای تنظیم درمان‌ها و ارزیابی پیشرفت ضروری است.
در نهایت، درمان آستیگماتیسم در کودکان باید تحت نظر یک چشم‌پزشک متخصص انجام شده تا بهترین روش‌های درمانی بر اساس نیازها و وضعیت خاص کودک انتخاب شود.
پیشگیری از آستیگماتیسم در کودکان
پیشگیری از آستیگماتیسم در کودکان به دلیل اینکه بسیاری از عوامل آن ارثی و ژنتیکی هستند، ممکن است چالش‌برانگیز باشد. با این حال، اقدامات خاصی می‌توانند به کاهش خطر بروز مشکلات بینایی یا تشخیص زودهنگام کمک کنند:
1) معاینات منظم چشمی
انجام معاینات منظم چشم‌پزشکی از سنین پایین می‌تواند به شناسایی زودهنگام مشکلات بینایی از جمله آستیگماتیسم کمک کند.
- نکات: توصیه می‌شود که کودک به محض ورود به مدرسه یا حتی زودتر، معاینه چشم انجام دهد. معاینات منظم می‌توانند تغییرات در وضعیت بینایی را شناسایی کرده و از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کنند.
2) تغذیه مناسب
تغذیه سالم و متعادل می‌تواند به حفظ سلامت کلی چشم و پیشگیری از مشکلات بینایی کمک کند.
- نکات: مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند ویتامین A، C، E، زینک و اسیدهای چرب امگا-3 می‌تواند به سلامت چشم کمک کند. سبزیجات برگ سبز، میوه‌ها، و ماهی‌های چرب از جمله منابع مفید هستند.
3) محافظت از چشم‌ها در برابر آسیب
محافظت از چشم‌ها در برابر آسیب‌های فیزیکی و نور شدید می‌تواند به پیشگیری از مشکلات بینایی کمک کند.
- نکات: استفاده از عینک‌های محافظ در فعالیت‌های ورزشی و هنگام قرارگیری در معرض نور شدید خورشید (با استفاده از عینک‌های آفتابی با UV) مهم است.
4) آموزش و ترویج عادات بصری سالم
ایجاد عادات بصری سالم می‌تواند به کاهش خستگی و مشکلات بینایی مانند آستیگمات چشم کودک کمک کند.
- نکات: آموزش به کودک درباره اهمیت استراحت منظم چشم‌ها، تنظیم روشنایی مناسب هنگام مطالعه یا استفاده از وسایل الکترونیکی و اجتناب از نگاه کردن طولانی مدت به صفحه نمایش بدون وقفه، می‌تواند مفید باشد.
5) پرهیز از خوددرمانی
در صورتی که کودک علائمی از مشکلات بینایی داشته باشد، مراجعه به چشم‌پزشک و عدم استفاده از درمان‌های خودسرانه بسیار مهم است.
- نکات: خوددرمانی یا استفاده از عینک‌های غیر استاندارد می‌تواند مشکلات بینایی را بدتر کند. به همین دلیل، تشخیص و درمان باید تحت نظر متخصص انجام شود.
6) رعایت بهداشت چشم
رعایت اصول بهداشت چشم می‌تواند به پیشگیری از مشکلات عفونی و آسیب به چشم کمک کند.
- نکات: از جمله این اصول، شستن دست‌ها قبل از لمس چشم‌ها و عدم استفاده از وسایل شخصی دیگران برای چشم‌ها مانند لنزهای تماسی است.
با رعایت این اقدامات، می‌توان به حفظ سلامت چشم کودک کمک کرده و خطر بروز مشکلات بینایی از جمله آستیگماتیسم را کاهش داد. همچنین، شناسایی زودهنگام و درمان به موقع می‌تواند به مدیریت مؤثر این مشکل کمک کند.
تاثیر رشد کودک روی بهبودی آستیگماتیسم در کودکان
با رشد کودک معمولاً آستیگماتیسم بهبود می‌یابد. حدود 23٪ از نوزادان از سن 6 تا 12 ماهگی آستیگماتیسم دارند. همانطور که کودکان رشد می‌کنند آستیگماتیسم چشم کودک خود به خود اصلاح می‌شود و این آمار را در نزدیکی سن 5 تا 6 سال به 9 درصد کاهش می‌دهد.
معمولاً آستیگماتیسم خودبه‌خود برطرف می‌شود، اما باز هم والدین نباید به این امر بی توجه باشند. پیگیری رفتارهای بینایی در کودک می‌تواند از مشکلات بینایی او در آینده پیشگیری کند. آستیگماتیسم شدید می‌تواند منجر به تنبلی چشم یا (Amblyopia) در کودکان شود، که در صورت عدم درمان مناسب می‌تواند بینایی آن‌ها را با مشکل جدی روبرو کند.
مشکلاتی مانند دوربینی و نزدیک‌بینی و آستیگماتیسم بر روی خواندن، نوشتن و تمرکز کودک بسیار تاثیرگذار هستند. آستیگماتیسم را معمولاً می‌توان با عینک یا لنزهای تماسی که به درستی تجویز شده‌اند، اصلاح کرد، اگرچه ممکن است این موارد قبل از شروع مدرسه لازم نباشد. بعضی از کودکانی که فقط درجات ضعیف آستیگماتیسم دارند و مشکل دوربین یا نزدیک بین ندارند، ممکن است به لنزهای اصلاحی نیازی نداشته باشند.
استفاده از لنز تماسی نیز در کودکان مناسب نیست. زیرا ممکن است کودک بهداشت را به حد کافی رعایت نکند و این امکان عفونت چشم نوزاد را بالا می‌برد. اما در سن بالاتر یعنی میانگین سنی 12 تا 13 سال می‌توان از لنز تماسی استفاده کرد.
سخن پایانی
در این مقاله به بررسی دقیق آستیگماتیسم در کودکان، عوامل موثر، عوارض، نحوه تشخیص، درمان آن و… پرداختیم. آستیگماتیسم موجب تاری دید به علت ناصاف بودن سطح قرنیه چشم می‌شود. بیان کردیم که یک کودک می‌تواند از بدو تولد با آستیگمات به دنیا بیاید؛ اما تشخیص آن در پیش دبستانی یا دبستان بهتر است.
کودکی که دچار عارضه آستیگمات است، علائمی همچون آبریزش چشمی، سردردهای مکرر، نزدیک کردن اشیاء به چشمشان برای دیدن بهتر و…دارند. تا قبل از ۱۸ سالگی بهترین موقع برای درمان آستیگمات چشم‌ها بوده که با روش‌هایی مانند لنزهای تماسی، ورزش چشم، عینک‌های اصلاحی و… انجام می‌شود. در صورت نیاز به پرستار در منزل می‌توانید به سایت سفیر آرامش مراجعه کنید. کارشناسان سایت همواره آماده پاسخگویی به شما عزیزان هستند.
سوالات متداول
1. علائم آستیگمات در کودکان چیست؟
علائم ممکن است شامل تاری دید، خستگی چشم، سردرد، فشار در چشم، مشکل در خواندن و نوشتن، یا تمایل به نزدیک کردن اشیاء به چشم باشد.
2. چه عواملی باعث آستیگمات در کودکان می‌شود؟
آستیگمات معمولاً به دلیل ناهنجاری‌های ارثی در شکل قرنیه یا عدسی چشم به وجود می‌آید. ممکن است در کنار دیگر مشکلات بینایی مانند نزدیک‌بینی یا دوربینی رخ دهد.
3. آیا آستیگمات می‌تواند بر رشد تحصیلی کودک تأثیر بگذارد؟
بله، تاری دید و مشکلات بینایی ناشی از آستیگمات می‌تواند باعث مشکلاتی در تمرکز، خواندن و یادگیری شود که به نوبه خود بر عملکرد تحصیلی کودک تأثیر می‌گذارد.
4. آیا آستیگمات می‌تواند با گذشت زمان بهبود یابد؟
آستیگمات ممکن است با رشد کودک کمی تغییر کند، اما به طور کلی از بین نمی‌رود. درمان‌های منظم و استفاده از عینک یا لنز می‌تواند به مدیریت و بهبود کیفیت دید کمک کند.
5. آیا پیشگیری از آستیگماتیسم در کودکان امکان‌پذیر است؟
آستیگمات معمولاً قابل پیشگیری نیست، زیرا بیشتر به عوامل ارثی مربوط می‌شود. با این حال، معاینات منظم چشمی می‌تواند به تشخیص زودهنگام و مدیریت مؤثر آن کمک کند.
