بیماری، مشکلی اجتناب‌ناپذیر و رایج در جریان زندگی است که فرد را از لحاظ روحی و جسمی حساس و شکننده می‌سازد. بیماری‌های مختلف با عوارض خاص خود می‌توانند تنها اختلال کوچکی در فعالیت فرد ایجاد کنند یا به گونه‌ای جسم و روح او را تحت تاثیر قرار دهند که نتواند حتی یک لقمه غذا در دهان بگذارد و قدم از قدم بردارد! شاید امروز با وجود پیشرفت‌های چشمگیری علم پزشکی، بسیاری بیماری‌ها راه درمان سریع‌السیری داشته باشند؛ اما هنوز هزاران بیماری وجود دارد که با اثر بر اعصاب و ماهیچه‌ها، امکان هر گونه فعالیت را از فرد سلب می‌کند.
بیماری‌های عصبی، ایمنی و حرکتی از جمله ام‌اس، آلزایمر، پارکینسون و… از رایجترین بیماری‌هایی هستند که بیمار و همچنین خانواده‌اش را در شرایطی طاقت‌فرسا قرار می‌دهند. فرض کنید جوان رعنایی که تا چند روز پیش با شور زندگی فعال و پرتلاش بود، امروز حتی نمی‌تواند به درستی حرکت کند و امور شخصی خود را به انجام برساند! شاید در چنین شرایطی اولین تصمیم خانواده این باشد که خودشان از بیمار مراقبت کنند، اما در اوج بیماری، بسیاری خانواده‌ها از پس این کار بر نمی‌آیند و اقدام به استخدام پرستار در منزل می‌کنند. اما نحوه تامین نیازهای پایه بیمار چگونه است؟
نیازهای پایه بیمار و وظایف پرستار در منزل
پرستار بیمار امری حساس، پر استرس و دشوار است. بیمار نه تنها به رسیدگی‌های عادی یک انسان نیاز دارد، بلکه سرشار از انرژی منفی، خشم و یاس است و باید از لحاظ روحی نیز تامین شود. به طور کلی نیازهای پایه بیمار را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:
-
پیگیری روند درمان
بی‌شک این اصلی‌ترین دلیل استخدام پرستار در منزل است. پرستار بیمار موظف است با دقت و هوشیاری، روند درمان بیمار را پیگیری کرده و در موعد مقرر برای مراجعه به پزشک، گرفتن دارو و… اقدام نماید. برای انجام این کار به نحو احسن، باید پرستاری آموزش دیده در مرکز پرستاری ، دارای مدرک تحصیلی معتبر و تجربه کار در بیمارستان را استخدام کرد که از زیر و بم کار اطلاع داشته باشد و بتواند با سرعت عمل و تصمیم‌گیری هوشمندانه، بیمار را در شرایط اضطراری نجات دهد.
بیشتر بخوانید : راهنمای پرستار بیمار در مراقبت از بیماران دارای ترشحات و قرنیه های پوستی
-
خدمات اوليه پزشکی در منزل
یک پرستار مجرب و ماهر، به انجام خدمات اولیه پزشکی در منزل تسلط دارد. در مواقع ضروری برای کمک‌های اولیه، CPR ، تزریقات، تعویض پانسمان و سوند و… آماده است و با مهارت کامل این اقدامات را انجام می‌دهد. گاهی یک لحظه تاخیر در انجام خدمات اولیه پزشکی در منزل می‌تواند جان بیمار را به خطر جدی مرگ بیندازد. بنابراین این نیاز، اهمیت بسیار بالایی دارد.
-
یادآوری دارو و درمان
به‌ویژه در بیماران مسن، فراموشی زمان مصرف دارو و دیگر اقدامات، یک امر طبیعی است. جزو وظایف پرستار محسوب می‌شود که نظم و دقت بالایی را به‌کار گیرد تا مصرف داروها و اقدامات درمانی در تایم خود انجام شوند.
-
بررسی دقیق روند بیماری
در مورد نحوه تامین نیازهای پایه بیمار در منزل باید بدانید که وقتی پرستاری جهت مراقبت پاره وقت یا تمام وقت از بیمار استخدام می‌شود، وظیفه دارد به طور دقیق و هوشمندانه، روند پیشروی بیماری و میزان اثربخشی درمان را آنالیز کند. علائم بیمار چه تغییری کرده است؟ آیا نشانه‌هایی جدید از بیماری یا عوارض دارویی در بدن بیمار مشهود است؟ درمان تا چه حد موثر واقع شده؟ پرستار باید بتواند در گزارش روزانه و هفتگی به این سوالات مهم پاسخ دهد و در مواقع اضطراری، پزشک و خانواده بیمار را از این موضوعات باخبر کند.
-
فراهم کردن تغذیه مناسب
رژیم غذایی تاثیر قابل توجهی در سلامت بیمار دارد. هر بیمار با توجه با شرایط سنی و سلامتی خود مجاز به استفاده از مواد غذایی خاصی است و باید رژیم غذایی کنترل شده داشته باشد. مصرف غذای مناسب، سالم و به موقع از دیگر نیازهای پایه بیمار در منزل است که باید توسط پرستار مورد توجه قرار گیرد.
-
درک شرایط روحی
بیماران به دلیل درد جسمانی یا روحی که تحمل می‌کنند، عوارض داروها و هزاران مشکلی که از آن خبر ندارید، روحیه شکننده و آسیب پذیری دارند. احساس یاس، غم و افسردگی ایشان با کوچکترین جرقه می‌تواند تبدیل به خشم شود. اما شما به عنوان پرستار نباید این رفتار را به خود بگیرید! بلکه باید اجازه تخلیه احساسات را به بیمار بدهید و پیش از هر اقدام، سکوت اختیار کنید. سکوت کنید و به نشانه همدلی، با لحنی مهربانانه بگویید “متاسفم”! همین یک کلمه می‌تواند احساس درک را به مخاطب القا کند. پس از تخلیه خشم بیمار، در مورد مشکلاتی که دارد با او صحبت و نظرخواهی نمایید تا بهترین نتیجه را از کار دریافت کنید.
-
یاری رساندن در فعالیت‌های روزمره
با توجه به وضعیت روحی و جسمی بیمار، او را در انجام فعالیت‌های روزمره، امور شخصی و نظافتی یاری کنید. البته این یاری بدان معنی نیست که استقلال و اعتماد به نفس را از فرد سلب کنید! بلکه روحیه حمایتی خود را به بیمار نشان دهید و انگیزه حرکت را به او ببخشید. گاهی همین انگیزه چون سوخت جت عمل می‌کند و باعث تقویت روحیه “خودباوری” می‌شود.
