آموزش سریع صحبت کردن به کودکان و ارتباط آن ها

زمانی که مشغول به کار شود متوجه می شود که کار با کودکان به عنوان مراقب کودک بسیار سرگرم کننده است. پرستار کودک آموزش سریع صحبت کردن کودکان و ارتباط آن‌ها را در  اولین دوره مراقبت از کودک در مدرسه و خدمات پرستاری می‌گذرانید یا یک پرستار مسافرتی هستید که برای مدتی با کودک کار نکرده اید، نکاتی که در ادامه در مورد پرستار مطرح می شوند برای شما مفید و عملی خواهند بود.

زمانی که پرستار می خواهد با بچه ها در ارتباط باشد بهترین توصیه این است که کفش آن ها را پا کند. همدلی یک دارایی ارزشمند برای ارتباط با هر فردی است. در مورد کودکان مراقب کودک باید سعی کند زمانی را که خودش کودک بوده به خاطر آورد. اگر این کار دشوار به نظر می رسد جای نگرانی وجود ندارد، زمانی که پرستار کودک در این جایگاه قرار گیرد این کار ممکن می شود.

همچنین پرستار کودک باید از نکات روانشناسان برای فهم سطح ارتباطی و ذهنی کودکانی که با آن ها در بیمارستان، کلینیک های سلامتی، مطب پزشک یا مدرسه سر و کار دارد، استفاده کند. پرستار باید نفس عمیقی بکشد و خود را آماده کند.

پیشنهاد مقاله : ترس در کودک و مهارت هایی که برای غلبه بر آن باید بدانیم

نکات مهم در بهبود مهارت گفتاری کودکان

آموزش مهارت گفتار و سریع صحبت کردن به کودکان نیازمند صبوری، تمرین و روش‌های متنوع است. پرستار باید سعی کند این نکات را در روز کاری خود به کار گیرد تا ارتباط دوستانه با کودک بسیار آسان تر شود که در ادامه، چند راهنمایی برای بهبود مهارت گفتار و سریع صحبت کردن کودکان آورده شده است:

۱. تشویق به گفتار: کودکان را تشویق کنید تا بیشتر صحبت کنند. به آنها گوش دهید و به سوالاتشان پاسخ دهید. ترغیب آزادی در ابراز نظر و احساسات می‌تواند مهارت‌های گفتاری را تقویت کند.

۲. صحبت کردن با آنها: از زمان صرف کردن با کودکان خود لذت ببرید. این ممکن است از طریق بازی‌ها، داستان‌ها، و فعالیت‌های هنری باشد. این کار باعث تقویت ارتباط شما با کودکان و تشویق به گفتارشان می‌شود.

۳. کار با کلمات: از کلمات جدید و جالب در گفتار خود استفاده کنید. به کودکان توضیح دهید که کلمات جدید چه معانی و کاربردهایی دارند. این کار می‌تواند واژگان آنها را گسترش دهد.

۴. تلفظ صحیح: به کودکان نشان دهید چگونه کلمات را به درستی تلفظ کنند. شما می‌توانید کلمات را به طور آهسته تکرار کنید تا آنها بتوانند الگوی درست را تماشا کنند.

۵. پرسش‌های باز: از کودکان سوالات باز بپرسید تا آنها بتوانند به‌طور جامع تر و تفصیلی پاسخ دهند. به این ترتیب، مهارت‌های تفکر و بیانشان تقویت می‌شود.

۶. استفاده از داستان‌ها: داستان‌ها با تصاویر و شخصیت‌های جذاب می‌توانند تخیل کودکان را تحریک کرده و زبان را جذاب‌تر کنند. همچنین، از کودکان بخواهید داستان‌های خود را برای شما بسازند.

۷. تمرین تنها: به کودکان اجازه دهید که تنها صحبت کنند. این به آنها کمک می‌کند که اعتماد به نفس خود را در گفتار بالا ببرند.

۸. گوش دادن به موسیقی و آهنگ‌ها: گوش دادن به موسیقی و آهنگ‌های مناسب برای کودکان می‌تواند تاثیر مثبتی بر روی تقویت مهارت‌های گفتاری و ادراک زبانی آنها داشته باشد.

۹. محیط غنی از زبان: مطمئن شوید که محیط خانه شامل کتاب‌ها، بازی‌های زبانی و ابزارهای آموزشی مرتبط با زبان است.

۱۰. تمرین‌های تنفسی و حرکتی: تمرین‌های تنفسی و حرکتی می‌توانند به بهبود سرعت صحبت کودک کمک کنند. به طور مثال، تمرین‌های عمیق نفس کشیدن و تنفس را به کودک آموزش دهید.

در نهایت، حتی اگر کودکان در ابتدا به‌طور سریع صحبت نمی‌کنند، تشویق و حمایت مداوم شما به آنها کمک می‌کند تا تقویت مهارت‌های گفتاری خود را ادامه دهند.

اموزش چالش های رایج ارتباط با کودکان

یکی از مطالعات اخیر که توسط NIH (سازمان ملی بهداشت) انجام شده است، دو مورد از رایج ترین و در عین حال پر چالش ترین موقعیت های ارتباط با کودکان را معرفی می کند. این مطالعه بیان می کند که پرستار چگونه باید نه تنها کودک را آرام کند بلکه کار درمان یا تزریق را هم به درستی انجام دهد و هر دو کار را به روشی کارآمد در یک زمان انجام دهد.

این روش حتی برای یک متخصص پزشکی با تجربه هم یک دستورالعمل طولانی به نظر می رسد. شرایطی که پرستار به صورت روزانه در صحبت با کودکان ممکن است با آن ها مواجه شود شامل موارد زیر است که با هم خواهیم خواند.

تزریق یا گرفتن نمونه خون

یکی از موقعیت های روزانه ی چالش برانگیز که پرستار کودک با آن رو به رو می شود، مدیریت ترس یا درد کودک در NRMP (فرآیندهای پزشکی همراه با سوزن) است.

جمع آوری سابقه دقیق و کامل پزشکی

اطلاعات معاینه اولیه و تریاژ باعث تشخیص و درمان مناسب می شود. ضروری است که پرستار ، او را آرام کند تا کودک بتواند واضح تر بیان کند چه قسمتی از بدنش درد دارد و چه علائمی دارد.

به دست آوردن اطلاعات کامل حتی در بهترین شرایط آرام بودن کودکان و والدین، برای پرستار همیشه کار ساده ای نیست. استفاده از نکات ارتباطی زیر به مراقب کودک کمک می کند تا فضای آرام و همکاری ایجاد کند تا مراقبت های سلامتی موثر اتفاق بیفتد. قطعا موقعیت های بسیار دیگری نیز وجود دارند که در آن ها لازم است نگهدار کودک بتواند به خوبی با کودکان ارتباط برقرار کند. پرستاران اطفال، پرستاران مدرسه و کارکنان اجتماعی نکات خلاقانه و عملی زیر را پیشنهاد می کنند.

ارتباط دوستانه با کودک آموزش در یک محیط پزشکی

پرستار  آموزش باید از نظر سطح فیزیکی به کودک نزدیک شود. نشستن به صورتی که مراقب کودک در سطح دید کودک قرار گیرد باعث آرام شدن اعصاب، ترس و اضطراب کودک می شود که همکاری کودک را نتیجه می دهد. پرستار آموزش باید لبخند بزند. این نکته به خصوص در اولین دیدار با کودک یا هنگام وارد شدن به اتاق اهمیت دارد.پرستار آموزش باید نام او را از قبل بداند و از آن برای افزایش آرامش و راحتی کودک استفاده کند. پرستار آموزش باید از والدین کمک بخواهد. نگهدار کودک آموزش باید به کودک اطمینان بخشد و در زمان های مناسب از او تمجید کند.

مثلا بگوید ” این کار را عالی انجام دادی ” یا ” تو خیلی شجاع هستی “. پرستار آموزش باید به او یک نقش کمک کننده بدهد. کودکان دوست دارند کمک کنند و ایفای یک نقش در درمان خودشان ذهن آن ها را از ترسیدن دور می کند. پرستار کودک باید از پرت کردن حواس او استفاده کند، مثلا از کودک بخواهد یک پد الکلی را تا زمانی که به آن نیاز پیدا کند نگه دارد.

پرستار آموزش باید در دادن دستورالعمل به کودک از لفظ “کمک کردن” استفاده کند. مثلا بگوید ” می خواهم با ثابت ایستادن به من کمک کنی.” پرستار کودک آموزش باید واقع بین اما کمی خوش بین باشد. گفتن جمله ی ” ممکن است کمی درد داشته باشد” چون دروغ نیست باعث می شود پرستار اعتماد او را به دست آورد و گاهی باعث می شود که کودک احساس کند بزرگ است و واکنش شدیدی نشان ندهد.

آموزش و صحبت کردن با کودک

پرستار کودک آموزش نباید با صدای خیلی بلند یا آهنگین استفاده کند. پرستار نباید از بالا به پایین با او صحبت کند و باید در چشمان کودک نگاه کند. مراقب کودک باید جایی که کاغذ وجود دارد مدادرنگی نگه دارد. اگر روکشی روی میز یا صندلی معاینه وجود دارد، نگهدار کودک باید به او اجازه ی نقاشی دهد. و برای شروع خود پرستار یک صورت خندان یا یک خانه را به سرعت نقاشی کند و بپرسد ” می دونی این چیه؟ حالا نوبت توئه ” و مدادرنگی را دست کودک بدهد.

پرستار کودک باید از وسایل موجود به عنوان اسباب بازی برای کودک استفاده کند. دستکش ها و چوب های زبان می توانند به سرعت به یک اسباب بازی سرگرم کننده تبدیل شوند. مراقب کودک باید از ماسک شخصیت های کارتونی استفاده کند. که سرگرمی سریع و میزانی گفتگو به همراه دارد. نگهدار کودک باید از او در مورد علاقه مندی هایش سوال کند. مثلا این که “درس مورد علاقه ات در مدرسه چیست؟برنامه تلویزیونی مورد علاقه ات چیست؟ چه کسی را در برنامه بیشتر از همه دوست داری؟”

مهارت در گفتار

وقتی شما صحبت می کنید کودکان چه می شنوند. کودکان ایده‌های انتزاعی را متوجه نمی‌شوند. نگهدار کودک به جای این که بگوید دو دقیقه زمان می برد باید بگوید خیلی سریع انجام می شود. بنابر تجربه یکی از کارکنان اجتماعی، استفاده از کلمه shot (به معنای تزریق) باعث می شود که کودک این کلمه را با معنای شلیک کردن تصور کند که با اسلحه به او شلیک می شود و وحشت کند.

پس بهتر است که مراقب کودک به جای این کلمه از کلمه injection (تزریق) استفاده کند. هر چه سن کودک بیشتر باشد و آرام تر باشد نگهدار کودک بیشتر می تواند در مورد جزئیات فرآیند پزشکی به او توضیح دهد. کودکان و حتی نوجوانان نمی توانند عواقب جدی را پیش بینی یا درک کنند.

پرستار کودک باید به جای این که بگوید ” نوشابه شیرین منجر به دیابت می شود ” بگوید “نوشابه تو را مریض می کند” البته نوجوانان درک می کنند اما احساس شکست ناپذیری در برابر بیماری می کنند.کودکان ممکن است واقعیت و خیالات را اشتباه بگیرند. نگهدار کودک باید این نکته را در ذهن داشته باشد و سوالات بیشتری برای دریافت پاسخ دقیق از کودک بپرسد. ترس کودکان در بیمارستان یا مطب پزشک به دلیل قرار گرفتن در یک محیط ناشناخته با تجهیزات عجیب (و گاهی برنده) و سطوح سرد ایجاد می شود.

توصیف کلی در صحبت نمودن با پرستار

کودک در بین افراد ناآشنا قرار می گیرد و احتمالا از والدینش جدا می شود بنابراین مراقب کودک معمولا باید بیماران کودک را قبل یا در حین معاینه و درمان آرام کند. در بسیاری از موارد پرستار کودک باید با ترس هایی که به خاطر ویزیت ها یا فرآیندهای پزشکی قبلی در کودک ایجاد شده اند، مبارزه کند. کودکان می توانند یک چالش در محیط پزشکی محسوب شوند اما پرستاران در ایجاد ارتباط سریع با افراد بسیار ماهر هستند.

مراقب کودک هم می تواند با کمی تمرین این مهارت های ارتباطی را در ارتباط با کودکان نیز توسعه دهد. کار با کودکان به عنوان پرستار کودک بسیار رضایت بخش و در عین حال سرگرم کننده است. امیدواریم نکاتی که ذکر شد به نگهدار کودک کمک کند تا بتواند با بیماران کودک بهتر از گذشته ارتباط برقرار کند.